از صفر تا بيست
يك آزمون اساسي با سه پرسش اساسي
اگر عزيزي را گم كرده باشيد، چه
مي كنيد؟
آسوده و بي خيال مي نشينيد تا كم
كم فراموشش كنيد؟
يا براي يافتن او همه تلاش خود را
به كار مي بريد.
از اين و آن سراغش را مي گيريد.
شب و روزتان را به جستجوي او
مي گذرانيد...
تا آن كه او را بيابيد يا نشاني از
او پيدا كنيد؟
كداميك؟
اگر كسي را دوست داشته باشيد و
بدانيد كه او نيز به شما بسيار علاقه مند است، آنقدر كه از
بيماري شما بيمار مي شود و از خوشحالي شما خوشحال، چه مي كنيد؟
تنها به زبان اين دوستي را ابراز
مي كنيد؟
يا در عمل، محبت خود را به او نشان
مي دهيد؟
پيوسته در پي جلب رضايت او هستيد،
به مناسبت هاي مختلف براي او هديه مي بريد، لباسي را مي پوشيد
كه او دوست دارد، از عطري استفاده مي كنيد كه او مي پسندد و
...
كداميك؟
اگر بدانيد، كه براي حل مشكلاتتان
مي توانيد به كسي مراجعه كنيد كه آماده كمك به شما مي باشد و
براي ارتباط با او گفتن يك سلام كافي است، چه مي كنيد؟
آيا از كنار اين موضوع بي تفاوت
گذر مي كنيد؟ يا تمام تلاش خود را براي استفاده از اين فرصت به
كار مي بريد؟
كداميك؟
اكنون ما كه مي گوييم
در انتظار امام زمانمان
نشسته ايم،
او را به جان دوست داريم،
گره مشكلاتمان به دست او باز
مي شود،
چگونه ايم و چه مي كنيم؟
هر صبح
با سلام بر او روزمان را شروع كرده و آمدنش را از خدا
مي خواهيم؟
براي سلامتيش صدقه مي دهيم؟
و مهم تر آن كه
آنگونه كه او پسندد زندگي كرده و عمرمان را سپري مي كنيم؟
.........
خوب است در اين آزمون
اين سه پرسش ساده را از خود
بپرسيم و به خودمان نمره دهيم.
از صفر تا بيست!
امام منتظران(عج): " ما در رعايت
حال شما كوتاهي نمي كنيم و ياد شما را از خاطره نبرده ايم ...
"
بيائيد ما نيز ياد او را از خاطر
نبريم و براي آمدنش دعا كنيم ...