مسيح هم در نماز به تو اقتدا مي كند
مژده اي دل كه مسيحا نفسي
مي آيد
كه ز انفاس خوشش بوي كسي
مي آيد
گويند وقتي
كه مسيح بيايد، صليب ها را خواهد شكست و دجال را خواهد
كشت. او صليب ها را مي شكند تا بگويد كه او نه شريك
خداست و نه فرزند او.
در قرآن آمده
است كه: « او (عيسي) گفت: همانا من بنده خاص خدايم كه
مرا كتاب آسماني و شرف نبوت عطا فرمود و مرا هر كجا
باشم براي جهانيان مايه بركت و رحمت گردانيد و تا زنده
ام مرا به عبادت نماز و زكات سفارش كرد و به نيكويي با
مادر توصيه نموده و مرا ستمكار وشقي نگردانيد و سلام
حق بر من باد روزي كه به دنيا آمدم و روزي كه از جهان
بروم و روزي كه برانگيخته شوم.
اين سخن عيسي
بن مريم است، سخن حقي كه مردم در امر خلقتش شك دارند.
خدا هرگز فرزندي را اتخاذ نكرده كه وي منزه از آن است.
او قادري است كه چون حكم نافذش به ايجاد چيزي تعلق
گيرد، گويد موجود باش، بي درنگ آن چيز موجود مي شود.
(عيسي گفت) خداي يكتا پروردگار من و شما (و همه عالم)
است، او را بپرستيد كه راه راست همين راه خداپرستي
است.»
فلسفه غيبت
حضرت مسيح(ع) با غيبت امام زمان(عج) گره خورده است و
تقدير الهي چنين است كه جهان در عصر غيبت آن دو نور،
در فراق انتظار به سر برد.
مسيح مريم،
ذخيره خدا براي مهدي فاطمه است. اوست كه در مسجد
الاالحرام در نماز به امام زمان (عج) اقتدا خواهد كرد
تا جايگاه والاي ولايت و امامت را به جهانيان بنماياند
و نبوت خويش را در خدمت امامت بگمارد. به راستي كه او
شريف ترين و برجسته ترين مأموم خواهد بود.
و اين امر
باعث مي شود كه بسياري از پيروان حضرت مسيح به مهدي
ما، امام زمانمان اقتدا نمايند و به اسلام روي آورند.
اي عزيز دل،
آقاجان بيا كه سخت مشتاق ديدار روي ماهت هستيم. بيا كه
تشنه اقتداي به تو هستيم. راستي نمازي را كه به تو
اقتدا نمائيم، چه نمازي است، نماز عشق و بندگي و
سرسپردگي، نماز شكر و نياز و دلبردگي.
يابن الحسن
بيا كه در انتظارت سوخته ايم و ديگر تاب تحمل هجران را
نداريم