بارالها، مرا از آنان قرار ده که در رکاب آن امام ياري شده از خاندان پيامبر [مهدي، عليه السلام] به خونخواهي حسين برخواهند خاست.

(فرازي از زيارت عاشورا)

ألّلهمّ يا من خصّنا بالکرامة، و وعدنا بالشفاعة... إرحم لک الأعين الّتي جرت دموعها رحمةً لنا، و ارحم تلک القلوب الّتي جزعت و احترقت لنا، و ارحم تلک الصّرخة الّتي کانت لنا، ألّلهم إنّي استودعک تلک الأبدان و تلک الأنفس حتّي توفّيهم علي الحوض يوم العطش الأکبر...

بارالها! اي آنکه ما را به کرامت اختصاص داده و به شفاعت وعده فرمودي... ترحم فرما بر آن ديدگاني که از رحمت و شفقت بر ما گريان شدند، و دلهايي که براي ما جزع کرده و سوختند، و آن فريادها و ضجه هايي که (از شدت درد و اندوه) براي ما اهل بيت از ژرفاي سينه ها برآمدند.

بارالها! من آن اشخاص و آن اعضاء و جوارح را به تو وديعت مي سپارم تا آن گاه که در روز عطش بزرگ قيامت، بر سر حوض کوثر پاداششان عطا خواهي فرمود...

بخشي از دعاي امام صادق، عليه السلام(کامل الزيارات، ص 117)