واقعه آرماگدون - غرب و آمادگيهاي پيش از ظهور



يادداشت مترجم: کلمه [Armageddon] يا آنگونه که در اصل مقاله اي که خواهيد خواند آمده است «هر مجدون » واژه اي است اصلايوناني که بنا به تعريف واژه نامه هاي آمريکايي همچون فرهنگ «وبستر» به معني نبرد نهايي حق و باطل در آخرالزمان است. همچنين اين واژه نام شهري است در منطقه عمومي شام که بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات يوحنا، در عهد جديد آمده است، جنگي عظيم در آنجا رخ مي دهد و مرحله حاضر از زندگي بشر در آن زمان پايان مي يابد. به عبارتي نبرد مذکور مقدمه تحولي بزرگ است که سرنوشت نهايي آدمي بر روي کره زمين به آن بستگي دارد. دکتر عبدالکريم زبيدي نويسنده مقاله اي که ترجمه آن در پي خواهد آمد، در نوشته کوتاه خود به بررسي اعتقاد غربيان به اين حادثه پرداخته و به طور خلاصه از رابطه اين واقعه با حادثه عظيم ظهور مهدي آل محمد، صلوات الله عليهم اجمعين،پرده برداشته است. اين مقاله گرچه در برخي موارد حاوي تحليلي سطحي است، اما در عين حال نکات مهمي را درخود دارد که در شرايط سياسي کنوني منطقه قابل اهمال نيست.



حادثه شريف ظهور، حادثه اي بزرگ است و قدرتهاي بزرگ جهان،سياست خارجي خود را بر مبناي حوادثي که پيش از آن رخ مي دهدجهت داده و نقشه هاي نظامي خود رابه شکلي سامان داده اند که آمادگيهاي لازم براي اين حادثه درآن ملحوظ باشند. اين در حالي است که مؤسسات ديني و رسانه هاي اين دولتها نيز، مردم خود را براي پيشباز اين حادثه آماده مي سازند.



اين مؤسسات ديني به همراه رسانه هاي ديداري و شنيداري اين دولتها، از سالهاي دهه هشتادميلادي مردم خود را به ايمان جمعي به وقوع حادثه اي بزرگ در سرزمين شام که به نبردي هسته اي خواهدانجاميد توجه داده اند. اين مؤسسات پيوسته مردم خود را به ايمان به اين نکته فرا مي خوانند که بزودي لشکري از دشمنان مسيح که بدنه اصلي آن از ميليونها نظامي تشکيل يافته، از عراق حرکت مي کند و پس از گذشتن از رود فرات - که در آن زمان به خشکي گراييده است - به سوي قدس رهسپار مي شود. امانيروهاي مؤمن به مسيح راه اين لشگر را سد کرده و همگي در«آرماگدون » با يکديگر برخوردخواهند کرد و در اين مکان است که درگيري اتفاق خواهد افتاد. صخره هاذوب مي شوند... ديوارها بر زمين فرو مي غلتند... پوست تن انسانها درحاليکه ايستاده اند ذوب شده وميليونها نفر از بين مي روند... و اين نبردي نهايي و هسته اي است...سپس مسيح براي بار دوم از جايگاه بلند خود بر زمين فرود مي آيد... وپس از چندي زمام رهبري جهان رادر دست گرفته و صلح جهاني رابرقرار مي کند... او دولت صلح را برزمين نو و زير آسماني تازه بنامي کند... و اين مهم را از مرکزفرماندهي خود در قدس عملي مي سازد.



يک بررسي انجام گرفته از سوي مؤسسه «تلسن » که در اکتبر سال 1985 م. به نشر رسيده است نشان مي دهد که در حال حاضر 61 ميليون آمريکايي در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده اند و اين در حالي است که ذکر مؤسسات ديني وايستگاههاي راديو تلويزيوني که به اين مهم پرداخته اند در اين مجال کوتاه ميسر نيست.



مؤسسات ديني آمريکايي اين نکته را روشن ساخته اند که سپاهي که از عراق به سوي قدس رهسپارخواهد شد، بنا به پيشگويي حرقيال(فصل 38 و 39) از نظامياني ازعراق، ايران، ليبي، سودان و قفقاز درجنوب روسيه تشکيل مي شوند.دانستن اين موضوع ما را در تحليل سياست خارجي دولتهاي آمريکايي و اروپايي درباره مردم کشورهاي ياد شده مدد مي دهد. مدارس انجيلي در آمريکا بر پايه اين تحليل که واقعه آرماگدون تنها حادثه اي است که بازگشت دوباره مسيح را به زمين ممکن مي سازد... و اين واقعه اي بسيار نزديک است به تبليغ اين ديدگاه پرداخته اند.



آرماگدوني که اين عده از آن سخن مي گويند همان حادثه عظيمي است که پيش از ظهور مهدي، عجل الله تعالي فرجه، رخ خواهد داد،همان حادثه بزرگي که ائمه ما،عليهم السلام، نام «قرقيسيا» را بر آن اطلاق کرده اند. ائمه ما، عليهم السلام،از اين نکته خبر داده اند که ميليونهانظامي از آمريکا، اروپا، روسيه،ترکيه (1) ، مصر و دول مغرب عربي به اضافه سربازاني از سرزمين شام شامل کشورهاي سوريه، اردن،لبنان، فلسطين و اسراييل همگي درناحيه اي در اين محدوده تحت عنوان «قرقيسيا» با يکديگر برخورد کرده وپس از حصول درگيري، اين سفياني است که در پس آنکه همگي را چونان کشتزاري درو شده در هم مي کوبداز صحنه نبرد پيروز بيرون مي آيد.در صحيحه ميسر از امام باقر،عليه السلام، نقل است که فرمود:



«اي ميسر! از اينجا تا قرقيسياچقدر راه است؟» عرض کردم: «همين نزديکيها در ساحل فرات قرار دارد.»پس فرمودند: «اما در اين ناحيه واقعه اي اتفاق خواهدافتاد که از زماني که خداوند متعال آسمانها و زمين راآفريده بي سابقه بوده، چنانکه تا وقتي آسمانها و زمين برپا هستند هم،واقعه اي همچون آن اتفاق نخواهدافتاد... سفره اي است که درندگان زمين و پرندگان آسمان از آن سيرمي شوند.» (2)



امثال اين روايات از امام صادق،عليه السلام (3) ، و ساير ائمه نقل شده است.



حادثه «قرقيسيا» همان حادثه بزرگي است که پيش از ظهورحضرت حجة بن الحسن العسکري،عليهماالسلام، رخ مي دهد و از آنجاکه اين حادثه به سفياني ارتباط داردو سفياني از علايم حتمي ظهور امام زمان، عليه السلام، است وقوع اين حادثه حتمي است، چه، امام مهدي پس از حادثه قرقيسيا با سفياني برخورد خواهد کرد (و پس ازشکستهاي سفياني فرو رفتن سپاه اوما بين مکه ومدينه) براي ديدار بامسيح، عليه السلام، رهسپار قدس خواهد شد.



(به هر تقدير) زمان بسرعت مي گذرد و حوادث سياسي، اقتصادي و اجتماعي به همراه نشانه هاي طبيعي همگي به نزديک بودن اين حادثه عظيم اشعار دارند و اين درحالي است که ما نه خود و نه فرزندانمان را براي آن آماده نکرده ايم. آماده ساختن نسل آينده ازجوانان و مردان در سطوح مختلف رواني، عقلي و بدني به منظور پيشبازاز حادثه شريف ظهور قائم آل محمد،عليهم السلام، امري بي نهايت مهم است.



بي گمان ايمان يک نفر به يک قضيه و پافشاري و ايمان او به لزوم به کرسي نشاندن آن، عهده دار به کرسي نشستن آن قضيه خواهد بودو اين نکته اي است که همه روانشناسان به آن قائل هستند. اينک اگر يک نفر مي تواند آنچه را بر آن پافشرده به کرسي تحقق بنشاند، درصورتي که مجموعه اي از افراد گردهم جمع شوند و توان فکري خود رادر زمينه اي خاص به کار گيرند و به لزوم تحقق قضيه اي معين ايمان داشته باشند، چه خواهد شد؟! روانشناسان در پاسخ مي گويند: اگرچنين مجموعه اي از افراد تشکيل شود بي ترديد قادر خواهند بود درطبيعت و در آنچه پيرامون آنهاست اثر گذاشته و بستري مناسب براي تحقق آن قضيه فراهم آورند.



مؤسسات ديني انجيلي آمريکا واروپا آنچه را روانشناسان گفته انددر قضيه بازگشت دوباره مسيح به زمين پس از حادثه آرماگدون به کاربسته به اين گفته قائل اند که بي گمان امکان تحقق هر نوع پيشگويي دروهله نخست به ايمان مردم به آن و به پافشاري شان بر ضرورت به کرسي نشستن آن و همچين به شمار نفرات آنهاو شمار نفرات کساني بستگي دارد که رهبري کاروان تبليغاتي به راه افتاده براي تحقق بخشيدن به آن پيشگويي را بر عهده دارند.



(گذشته از مسيحيان) ما مسلمين هم با مساله بزرگي مواجه هستيم که پيامبر ما محمد، صلي الله عليه وآله، واهل بيت آن حضرت، عليهم السلام، ازآن به ما خبر داده اند. اين مساله پيشگويي صادقانه اي است که پاک شدن زمين از انواع ستمها وگرفتاريها و بر پايي اسلام در ربع مسکون آن بدان بستگي دارد. پس سزاوار است که ما و فرزندانمان به خود آييم و ايمانمان را به ظهور قائم آل محمد عمق بيشتري بخشيده وپافشاري مان را بر لزوم تعجيل ظهورآن حضرت و نزديک شدن وقوع آن ژرفا دهيم و چنانکه سزاوار است شمار کساني را که به اين مساله ايمان دارند و براي پيشباز اين ظهورشريف و حوادث پيش از آن آمادگي دارند فزوني ببخشيم. نکات زيرپيشنهادهايي است براي وصول به اين اهداف:



1. اينکه تنها يکبار در سال و آن هم در جشن ميلاد به حضرت حجت توجه مي شود کافي نيست.



2. تلاش در جهت فراهم آوردن برنامه هاي هفتگي يا دو هفته يکبارشامل نشستها و مصاحبه ها درباره قضيه امام مهدي، عليه السلام، ظهورشريف آن حضرت و آنچه پيش از آن رخ خواهد داد.



3. دعوت از دانشمندان و صاحبان انديشه براي نگارش مقالاتي پيرامون اين قضيه در روزنامه ها، مجلات ونشريات داخلي.



4. استفاده از يک کانال فعال ماهواره اي براي برگزاري نشستها ومصاحبه ها روزانه و هفتگي به منظورژرفا بخشيدن به ايمان نسل حاضربه ظهور قائم آل محمد و آماده ساختن آنهابراي پيشباز حادثه ظهور.



5. بستن بيعتهاي دسته جمعي دردسته هاي مختلف که طي آن مردم باامام و رهبر خود حجت بن الحسن، عليه السلام، بر سر کمک به آن حضرت و پيوستن به اردوگاه ايشان،پس از آگاهي از ظهورشان بيعت مي کنند. اين بيعتها در مناسبتهاي مختلف بسته مي شود، همچون مناسبات اداي عمره و حج، ماه محرم، پانزدهم شعبان و سايرمناسبتهاي مربوط به معصومين،عليهم السلام.



6. بستن بيعت عمومي با حضرت حجت در همه مناطق شيعه نشين وتعيين يک روز بخصوص براي آن در سال، بطوري که اين بيعت بامحتوايي يکسان و در ساعتي واحدادا شود.



7. تلاش به منظور فزوني بخشيدن به شمار مبلغان که نزديک بودن ظهور حضرت حجت را تبليغ کند وهمچنين فزوني بخشيدن به شمارکساني که به اين مساله ايمان دارندهمراه با جهت دادن توان فکري آنهادر اين راستا.



ديگران مجدانه به منظورظهورمسيح تلاش مي کنند و من ازاين مي ترسم که زمان از ما پيشي بگيرد و ناگهان با آن حادثه عظيم روبرو شويم و نتوانيم کاري انجام دهيم و از کساني باشيم که اين فرموده خداوند متعال بر آنان منطبق است.



و لو تري اذا فزعوا فلا فوت، واخذوا من مکان قريب × و قالوا امنا به اني لهم التناوش من مکان بعيد. (4)



اگر بيني، آنگاه که سخت بترسند ورهاييشان نباشد و از مکاني نزديک گرفتارشان سازد. گويند: اينک به رسول ايمان آورديم. اما از آن جاي دور چسان به آن دست يابند.



پي نوشتها:

×. اين مقاله از منبع زير برگرفته شده است:

الفکر الجديد، مجلة فصيلة تغني بالفکر وقضايا المسلم المعاصر، تصدر عن دارالاسلام

للاراسات و النشر بر لندن، الحدالمزدوج 15 - 16، السنه الخامسه، شوال 1417ه، شباط

1997 م.

1. شايان ذکر است که در روايات ازکشورهاي درگير در واقعه «قرقيسا» باعنوان «ترک » و

«روم » تعبير شده است که ظاهرا نويسنده با تطبيق روم بر کشورهاي غربي، از آن با

عنوان «امريکا» و «اروپا» يادکرده است. م.

2. ر. ک: الکليني، محمد بن يعقوب الکافي،ج 8، ص 295، ح 451 النعماني،

محمدبن ابراهيم، کتاب الغيبة، باب 14، ص 267، ح 36.م.

3. ر. ک: النعماني، محمدبن ابراهيم، همان،ص 278، ح 63. م.

4. سوره سباء (34)، آيه 51-52.