يکي از شاخص‌هايي که مي‌تواند نمايانگر سلامت يا بيمار بودن انديشهِ جامعه نسبت به مهدويت باشد، مسئله اهتمام جدي افراد در انجام تکاليف و وظايفي است که يک فرد منتظر نسبت به امام زمان(عج) دارد. چرا که ولايت مداري مستلزم پاي‌بندي به تکاليف انسان‌ها در قبال ولي امر مي‌باشد.

‌از اين‌رو همان‌طور که در بخش گذشته هم مطرح شد، بايد با آمارگيري علمي و کارشناسانه مقدار پاي بندي افراد نسبت به تکاليف و وظايف نسبت به ولي امر مشخص گردد. اگر آمار سستي در قبال اين مسئله را نشان داد نمايانگر وجود آسيب مندي جامعه است. که بايد براي آفت زدايي اقدام نمود.

‌نکته قابل توجه اين است که بخشي از روايات وارده در حوزه معارف مهدويت مربوط به وظايف و تکاليفي است که يک مسلمان در عصر غيبت در قبال امام زمان(عج) دارد. متأ‌سفانه اين روايات کم‌تر مورد توجه و عمل واقع شده که خود نشانهِ اهمال جامعه نسبت به اين مهم است که نبايد مورد غفلت قرار گيرد.