الف : دوران حمل مادر حضرت موسي عليه السلام و مادر حضرت مهدي عليه السلام هر دو مخفي بود.

ب : ولادت امام عصر عليه السلام و ولادت حضرت موسي عليه السلام هر دو مخفي بود.

ج : حضرت موسي عليه السلام از قومش دو غيبت داشت که يکي از ديگري طولاني تر بود ؛ غيبت اول از مصر بود و غيبت دوم، هنگامي که به سوي ميقات پروردگارش (کوه طور) رفت. مدت غيبت نخستين بيست و هشت سال و زمان دومين غيبت چهل روز بود، خداوند متعال مي فرمايد : « فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أرْبَعِينَ لَيْلَةً ». [1] .

حضرت قائم عليه السلام نيز دو غيبت دارد که يکي از ديگري طولاني تر است.

د : حضرت موسي عليه السلام از ترس دشمنانش غائب شد. خداوند متعال مي فرمايد : « فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفاً يَتَرَقَّبُ » [2] امام عصر عليه السلام نيز از ترس دشمنان پنهان گرديد.

ه : وقتي حضرت موسي عليه السلام غائب شد، قومش در منتهاي رنج و فشار و مشقّت و ذلّت واقع شدند ؛ به امر فرعون، پسران آنها را مي کشتند و زنانشان را زنده نگه مي داشتند. در زمان غيبت حضرت مهدي عليه السلام نيز شيعيان و دوستان آن حضرت در منتهاي سختي و فشار و ذلّت مي افتند، تا خداوند کساني را که ايمان آورده اند پاک کند و کافران را هلاک گرداند : « وَلِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَمْحَقَ الْکَافِرِينَ ». [3] .

[1] اعراف 142:7. «ميعاد پروردگارت با او چهل شب تمام شد».

[2] قصص 21:28. «از شهر خارج شد در حالي که بيمناک بود و انتظار داشت که تعقيبش کنند».

[3] آل عمران 141:3. «و تا خداوند افراد با ايمان را خالص گرداند و کافران را تدريجاً نابود سازد».