و اما قدر واجب از انتظار بدني که منبعث از آن انتظار قلبي مي شود، اين است که مومن از معاصي و گناهان اجتناب نمايد، و صفات بدرا از خود دور نمايد، تا اينکه



[ صفحه 29]



اگر درک نمود زمان ظهور آن حضرت را، مورد مرحمت و احسان آن جناب باشد، و آن حضرت از او خشنود باشند نه دل آزرده. چنانچه در روايت ابي بصير است که حضرت صادق عليه السلام فرمودند: هر کس دوست مي دارد که از اصحاب حضرت قائم عليه السلام باشد، بايد انتظار ظهور آن حضرت را داشته باشد، و عمل او بر طبق ورع و پرهيزگاري باشد، و خود را بصفات خوب و اخلاق حميده متصف نمايد، در حالتي که منتظر ظهور آن حضرت است. پس چنين کسي اگر از دنيا برود و ظهور حضرت قائم عليه السلام بعد از او واقع شود، ثواب کسي را دارد که درک فيض حضور آن جناب را نموده باشد و از ياران و اصحاب او باشد. پس سعي کنيد در پرهيزگاري و طاعت، و منتظر ظهور امام قائم عليه السلام باشيد. و در توقيع مروي از آن جناب در بحار و احتجاج مي فرمايد که: بايد هر يک از شماها کاري بکند و نوعي رفتار نمايد که به محبت ما نزديک شود، و احتراز کند و پرهيز نمايد از عملي که او را بغضب ما نزديک مي کند. الخ.