شش روز قبل از مرگ آخرين نماينده ويژه امام زمان عليه السلام، نامه اي از طرف آن حضرت به دستش رسيد که بيانگر حقايق مهمي بود. خلاصه مطالب آن نامه به علي بن محمد سمري چنين است:

1- حادثه مرگ علي بن محمد سمري به فاصله شش روز.

2- پايان نيابت مخصوص، يعني ديگر کسي به عنوان نماينده خاص ان حضرت تعيين نخواهد شد.

3- پايان مدت غيبت کوتاه و آغاز دوران غيبت دوم.

4- طولاني شدن ايام غيبت دوم.

5- ظهور حضرت، فقط به اجازه خداوند است.

6- قيام جهاني امام زمان عليه السلام پس از طول غيبت محقق مي شود، وقتي که قلبها را قساوت گرفته، ظلم و ستم همه جا را پر کرده و بيدادگري و جنايت، سراسر جهان را پوشانده است.

7- در آينده، نائبان دروغين پيدا شوند و جمعي ادعاي مشاهده نمايند تا باعث انحراف شيعه شوند.

8- آگاه باشيد که هر کس پيش از خروج سفياني و نداي آسماني، ادعاي مشاهده کند، دروغگو است.



[ صفحه 66]



شش روز از اعلام اين نامه گذشت. آخرين نايب ويژه حضرت از دنيا رفت. ايام غيبت کوتاه پايان يافت. باب نيابت خاصه بسته شد. دوران غيبت بزرگ، يعني پنهان زيستي طولاني حضرت مهدي عليه السلام آغاز گرديد، تا روزي که به فرمان خداوند، ظهور کند و با قيام مقدس خويش، جهان را سرشار از عدالت سازد. در صفحه 251 کتاب منتخب الاثر آمده: امام چهارم، حضرت زين العابدين عليه السلام از جد بزرگوارشان امير مومنان، سلام الله عليه نقل نمودند که: براي حضرت قائم، از ما اهل بيت، دو غيبت است که يکي از ديگري طولاني تر باشد و به درازا کشد، پس هيچ کس بر اعتقاد به امامت او ثابت قدم و استوار نمي ماند مگر شخصي که يقينش نيرومند و معرفت و شناختش، صحيح باشد.