شايسته است ابتدا قسمتي از روايات را که در اين باره رسيده ذکر کنيم، سپس حصول



[ صفحه 618]



خيرخواهي را با دعا براي تعجيل فرج مولايمان صاحب الزمان عليه السلام بيان نماييم.

در اصول کافي به سند صحيحي از حضرت ابي عبد اللَّه صادق عليه السلام آمده که فرمود: بر مؤمن واجب است که در حضور و غياب، خيرخواه مؤمن باشد. [1] .

و به سند موثّقي از حضرت ابي عبد اللَّه صادق عليه السلام است که فرمود: رسول خداصلي الله عليه وآله فرمودند: عظيم ترين مردم از لحاظ منزلت نزد خداوند در روز قيامت کسي است که براي نصيحت و خيرخواهي آفريدگان در زمين بيشتر تلاش نمايد. [2] .

و به سند خود از حضرت ابي عبد اللَّه صادق عليه السلام آورده که فرمود: بر شما باد که براي رضاي خدا به خيرخواهي در خلق او بپردازيد، که به عملي بهتر از آن او را ملاقات نکني. [3] .

اکنون مي گويم: يکي از شارحين گفته: نصيحت (=خيرخواهي) عمل يا سخني است که به منظور خير رسانيدن به منصوح (=کسي که خير او خواسته شده) انجام گيرد. علاّمه مجلسي نيز در مرآة العقول همين را گفته است. سپس مجلسي فرموده: منظور از نصيحت و خيرخواهي مؤمن براي مؤمن، ارشاد و راهنمايي او به مصالح دين و دنيايش مي باشد، و آموختن به او، در صورتي که جاهل باشد و آگاه ساختن او، در صورتي که غافل باشد، و دفاع از او و آبرويش در صورتي که ضعيف باشد، و احترام او در کوچکي و بزرگي اش، و ترک حسد و فريب دادنش، و دفع ضرر از او و جلب منفعت به سوي او، و هرگاه نصيحتش را نپذيرد آن قدر با او مدارا کند تا قبول نصيحت نمايد، و اگر مربوط به امر دين باشد، از راه امر به معروف و نهي از منکر وارد شود.

وي گفته: و مي توان خيرخواهي براي رسول و امامان عليهم السلام را نيز از همين قبيل بدانيم، زيرا که ايشان افضل مؤمنين مي باشند.



[ صفحه 619]



و در شرح فرموده امام عليه السلام که: در حضور و غياب...، گفته: يعني در وقت حضور او همان گونه که گفته شد رفتار کند، و در غيابش به وسيله نامه و پيغام و حفظ آبرو، و دفع غيبت، و خلاصه حفظ تمام منافع براي او، و دفع مفاسد از او هر طور که باشد.

بدين جهت همه گفتارش را نقل کردم که مؤيّد مطالبي است که ان شاء اللَّه تعالي خواهد آمد.

و از تمام مطالب گذشته براي عارف سالک روشن گرديد که دعاي خير براي مؤمن از مصاديق بارز نصيحت و خيرخواهي است، چه در حضور و چه در غياب او، که به وسيله دعا ناراحتي ها برطرف مي شود و منفعت جلب مي گردد، و دعا گراميداشت و احسان نسبت به کسي است که براي او دعا شده است.

اکنون که اين مطالب را دانستي، مي گويم: درخواست تعجيل فرج و ظهور براي مولايمان صاحب الزمان عليه السلام اخلاص و خيرخواهي براي بهترين مؤمنين و نيز براي همه آن ها است، زيرا که:

اوّلاً: امام عليه السلام بهترين مؤمنين مي باشد، و دعا در حقّ او، درخواست خير براي آن حضرت است، که دعا سخني است که به منظور خيرخواهي گفته شده باشد.

ثانياً: قبلاً گفتيم که فرج و خوشحالي و نصرت و پيروزي براي عموم مؤمنين و دفع بلاها و بيماري ها و هموم و غموم آن ها به برکت ظهور آن حضرت حاصل مي گردد. بنابراين درخواست ظهور آن جناب از خداي تعالي نصيحت و خيرخواهي براي تمامي آن ها است.