دليل بر اين، روايتي است که در تفسير امام عسکري عليه السلام آمده، در حديثي طولاني از



[ صفحه 646]



پيغمبر اکرم صلي الله عليه وآله که فرمود: اگر مي خواهيد که محمد وعلي عليهما السلام نزد خداوند منزلت هاي شما را والا سازند، پس شيعيان محمد و علي را دوست بداريد و در برآوردن حوائج مؤمنين جدّيت نماييد، که هرگاه خداي تعالي شما گروه هاي شيعيان و دوستان ما را داخل بهشت گرداند، منادي او در بهشت بانگ زند: اي بندگان من! به رحمت من داخل بهشت شده ايد، پس آن را به مقدار محبّت خود نسبت به شيعيان محمد و علي و برآوردن حقوق برادران ايماني خويش بين خود تقسيم نماييد، آن گاه هرکدام که محبّتش نسبت به شيعه بيشتر و در اداي حقوق برادران مؤمن پيش قدم تر بوده، درجاتش در بهشت بالاتر خواهد بود تا آن جا که در بين آنان کسي باشد که از ديگري به مقدار پانصد سال راه در کاخ ها و بهشت هاي بالاتري قرار گيرد. [1] .

مي گويم: پيش تر يادآور شديم که دعا در حقّ مولايمان حضرت حجّت عليه السلام برآوردن بعضي از حقوق بزرگ و بسيار آن حضرت بر ما است. اضافه بر اين که برآوردن حاجت آن جناب نيز هست که مؤمنين را در توقيع شريف امر فرمود: و بسيار دعا کنيد براي تعجيل فرج.... و نيز زياد دعا کردن در اين باره از شدّت محبّت به آن حضرت و شيعيانش سرچشمه مي گيرد، زيرا که گشايش وضع مؤمنين به ظهور و فرج آن جناب بستگي دارد، چنان که مکرّر بيان کرده ايم.