امشب از باد صبا، بوي کسي مي شنوم

هر نفس، بوي مسيحا نفسي مي شنوم





[ صفحه 348]





مژده ي آمدن دادرسي مي شنوم

اندرين باديه بانگ جرسي مي شنوم



حمدلله که از آه اثر کرده ي ما

خبري مي رسد از يار سفر کرده ي ما



شب قدر است شب نيمه ي شعبان، آري

ريزد امشب به جهان رحمت يزدان آري،



مي دمد روح دگر در تن ايمان، آري

مي رسد مصلح کل، منجي انسان آري



ليله ي نيمه ي شعبان، سحري خوش دارد

سحر نيمه شعبان،اثر خوش دارد



خلف منتظر عترت طاها آمد

زاده ي منتقم حضرت زهرا آمد



بندگان! خاک ببوسيد که مولا آمد

گو به فرعون زمان، ثاني موسي آمد



آن که رسم ستم از روي زمين بردارد

که به عالم، اثر از جور و جفا نگذارد



غير ازو نيست کسي رهبر و سرور، ما را

لطف او سايه برانداخته بر سر، ما را



رسد از ميمنتش رزق مقدر، ما را

آيد از مرحمتش رحمت داور، ما را



قلب عالم بود و زنده همه عالم ازوست

چشمه ي رحمت و گلزار جهان خرم ازوست



اين شب تيره به پايان رسد انشاءالله

يوسف از مصر به کنعان رسد انشاءالله





[ صفحه 349]





دردها را همه درمان رسد انشاءالله

چونکه آن حجت يزدان رسد انشاءالله



اندر آن روز که او سر ز يهودان گيرد

شيعه ي بي سر و سامان، سر و سامان گيرد



يارب! آن منتظر اهل ولا را برسان

يارب! آن ريشه کن ظلم و جفا را برسان



يارب! آن زنده کن صدق و صفا را برسان

يارب! آن ريشه کن ظلم و جفا را برسان



برسان آن که بود مبتکر صلح جهان

تا ازو، روي زمين پر شود از امن و امان



به خدا بار فراق تو کشيدن سخت است

جرعه اي از مي وصلت نچشيدن سخت است



هر سخن جز سخني از تو شنيدن سخت است

همه را ديدن و روي تو نديدن سخت است



اي ز نور تو دل و ديده فروزان ما را

در غم خويش ازين بيش مسوزان ما را



اي نظام دو جهان بسته به تار مويت

انس بگرفته دل ما به سر گيسويت



ديده گر قابل آن نسيت که بيند رويت

سوي عالم نظري، اي دل عالم سويت



از همه عالم و آدم به خيال تو خوشيم

در شب هجر به اميد وصال تو خوشيم



اي که اکناف جهان، سفره ي عام تو بود

رشحه ي فيض ابد، ريزش جام تو بود





[ صفحه 350]





مصلح کل تويي و صلح به نام تو بود

رجعت آل علي بعد قيام تو بود



اين تويي آن که جهانت همه تسخير شود

دولت آل علي از تو جهانگير شود [1] .