فاذا نقر في الناقور، فذلک يومئذ يوم عسير علي الکافرين غير يسير.

پس هنگامي که در صور دميده شود. آن روز روز سختي است و براي کافران آسان نيست.



[ صفحه 67]



دقت در محتواي سوره ي (اقرأ) و سوره (مدثر) نشان مي دهد که اقرأ در آغاز دعوت رسول نازل شده و سوره ي مدثر. مربوط به زماني است که پيامبر مأمور به دعوت آشکار شد. و دوران دعوت پنهاني پايان گرفت. لذا بعضي گفته اند سوره ي (اقرأ) اولين سوره ايست که در آغاز بعثت نازل شد و سوره ي (مدثر) نخستين سوره بعد از دعوت آشکار است.

بخشهاي اين سوره در مجموع بر هفت محور مي باشد.

1- دعوت پيامبر به قيام و انذار و ابلاغ آشکار.

2- اشاره به قيامت و صفات دوزخيان.

3- قسمتي از ويژگيهاي دوزخ توأم با انذار کافران.

4- تأکيد بر امر رستاخيز از طريق سوگندهاي مکرر.

5- ارتباط سرنوشت هر انساني با اعمال او.

6- قسمتي از ويژگيهاي بهشتيان و دوزخيان.

7- چگونگي فرار افراد جاهل و مغرور و خودخواه از حق.

واژه ها

ناقور در اصل از ماده ي (نقر) به معناي کوبيدني است که منجر به سوراخ کردن شود.

و منقار پرندگان که وسيله کوبيدن و سوراخ کردن اشياء هست نيز از همين معنا گرفته شده. و به همين جهت به شيپوري که صداي آن گويي گوش انسان را سوراخ مي کند و در مغز فرو مي رود (ناقور) گفته مي شود.

از آيات قرآن به خوبي استفاده مي شود که در پايان دنيا و آغاز رستاخيز دوبار در صور دميده مي شود. يعني دو صداي فوق العاده



[ صفحه 68]



وحشت انگيز و تکان دهنده که اولي صداي مرگ است و دومي صداي بيداري و حيات است سراسر جهان را فرا مي گيرد که از آن تعبير به نفخه ي صور اول و نفخه ي صور دوم مي شود.

و آيه مورد بحث اشاره به نفخه ي دوم است که رستاخيز با آن بر پا مي گردد و روز سخت و سنگيني بر کافران است که مشکلات آنان يکي بعد از ديگري نمايان مي گردد.

روزيست بسيار دردناک و مصيبت بار و طاقت فرسا که نيرومندترين انسانها را به زانو در مي آورد.

امام صادق عليه السلام اين آيه را چنين تفسير مي کند.

عن ابي عبدالله عليه السلام في قوله عزوجل:

فاذا نقر في الناقور قال. ان منا اماما مظفرا. مستترا. فاذا اراد الله عزوجل اظهار امره. نکت في قلبه نکتة فظهر فقام بامر الله تعالي.

امام صادق عليه السلام درباره ي قول خداوند. (پس آنگاه که در صور دميده شود) فرمود همانا از ما خاندان وحي. امام پيروز پنهاني خواهد بود که چون خداي عزوجل بخواهد امر او را ظاهر سازد. در دل او نکته اي گذراند. پس ظاهر شود و باذن خداي تعالي قيام کند. [1] .



[ صفحه 69]