اميد رسل
آنکه دين مصطفي (ص) را ميکند احيا کجاست؟
آنکه داد مرتضي (ع) را گيرد از اعدا کجاست؟
آنکه مرحم روي زخم سينه ي زهرا (س) نهد
وانکه قبر مخفي او را کند پيدا کجاست؟
آنکه کاخ ظلم را از پايه ويران مي کند
خيمه هاي عدل و احسان را کند بر پا کجاست؟
آنکه يک عمري انيس قلب ما هجران اوست
وانکه چشم ما ز ديدارش شود بينا کجاست؟
آنکه از طول فراقش شد جهان ظلمت سرا
وانکه دنيا را کند چون جنت الماوا کجاست؟
مونس دلهاي مغموم است و اميد رسل
آن اميد انبيا و مونس دلها کجاست؟
بهر احقاق حقوق اوليا و اصفياء
بار الها نور چشم حضرت زهرا (س) کجاست؟
آن خديو عالم امکان که از تنهائيش
چون علي (ع) بنهاده سر در کوره و در صحرا کجاست؟
چشم خود را باز کن تا بنگري رخسار او
هي مگوي «ملتجي» سلطان مافيها کجاست؟
[ صفحه 17]