اول آنکه خدا او را براي راهنمايي بندگان نصب فرموده تا ايشان را متذکر خداشناسي و توحيد. و پيغمبر شناسي و نبوت گرداند زيرا که شرط عمده ي دعاء معرفت به خدا و رسول است.

دوم خدا او را آفريده است براي آنکه بشر را از خطا حفظ فرمايد و پناه مردم باشد: و همه ي خلق به او پناهنده شوند.

سوم خدا او را منصب امامت داده. تا آنکه شيعيان و پيروان او در امر دين قائم و ثابت باشند و از فتن آخرالزمان امام زمان عليه السلام



[ صفحه 310]



نگاهبان آنان باشد.

چهارم خدا او را پيشواي مؤمنين قرار داد. اشاره به آنکه نظر و رافت و دوستي آن حضرت به مؤمنين است. اگرچه امامت او براي تمام عالميان است: بعد از آن چهار دعا مي کند که اين دعاها مترتب بر يکديگر است.

اول آنکه از خدا طلب مي کند که درود و سلام مرا به آن حضرت زياد برسان. و اين مطلب براي آن است که چون امام زمان عليه السلام از نظر غائب است از خدا طلب اين امر مينمايد

دوم آنکه بسبب اين سلام و درود خداوند قرب او را با آن حضرت زياد فرمايد و توجه آنجناب موجب اکرام و سرافرازي داعي گردد.

سوم آنکه به جهت قرب داعي و توجه امام زمان عليه السلام به او. خداوند او را به خدمت آن حضرت برساند، و مقر و مقام او را دريابد و از پيروي او کوتاهي نکند.

چهارم آنکه خدا نعمت را به او تمام نمايد، به اينکه در پيروي امام عليه السلام او را پايدار بدارد که تا آخر عمر متابعت آن حضرت را نصب العين خود قرار دهد. و سرپيچي نکند تا خدا او را به بهشت ببرد و به همنشيني شهداء خالص سرافراز فرمايد، توضيح علت آنکه در اين عبارت پايداري و عاقبت به خيري را تمام نعمت قرار داده امري است واضح.

اولا عقل حاکم است که فائده دين را کسي در مي يابد که کار



[ صفحه 311]



را به اتمام رساند، و کسي که در راه بماند. و از راه حق برگردد، فوائد دين را در نيابد. بلکه مستحق عذاب گردد.

و ثانيا در عرف گويند، کار را که کرد. جواب گفته شود. آنکه تمام کرد.

و ثالثا در قرآن مجيد در چندن موضع ثبات قدم و استقامت را موجب نجات قرار داده سوره 14 ابراهيم آيه 32 يثبت الله الذين امنوا بالقول الثابث في الحيوة الدنيا و في الأخرة يعني خدا مؤمنين را ثابت مي دارد به سبب قول ثابت و پايداري ايشان در زندگي دنيا و در آخرت.

سوره 41 فصلت آيه 30 ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملئکة ألا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة ألتي کنتم توعدون يعني آنانکه گفتند پروردگار ما خدا است پس استقامت نمودند ملائکه بر ايشان نازل مي شوند که ترس و اندوه را به خود راه ندهيد و بشارت باد شما را به بهشتي که خدا به شما وعده داده است، و در خبر است که اين بشارت در سه موقع است در وقت مرگ و در قبر و در قيامت، و از حضرت رضا عليه السلام پرسيدند استقامت چيست فرمود هي والله ما أنتم عليه يعني قسم به خدا همين طريقه اي است که شما برآيند سوره 2 بقره آيه 257 فمن يکفر بالطاغوت و يؤمن بالله فقد استمسک بالعروة الوثقي لاانفصام لها.

يعني هر که از بت برگشت و به خدا ايمان آورد، پس دست زده است به حلقه و دست گير محکمي که انقطاع و گسستني براي آن نيست،



[ صفحه 312]



و مراد از عروة الوثقي دين و ولايت اهل بيت است و اخبار کثيره در اين باب رسيده است که ذکر آن با اختصار مناسب نيست.

و علت آنکه از خدا موافقت شهيدان خالص را طلب مي کند براي آن است که در بهشت بعد از مقام پيغمبران و ائمه مقامي بالاتر از مقام شهيدان و لا سيما شهيدان خالص نيست.