اعتقاد به اينکه مکه معظمه خانه و محل دعوت ايشان است و بياني


وظيفه دوازدهم - اعتقاد به اينکه مکه معظمه خانه ي محمد و آل و محل دعوت ايشان است: اين عبارت کاشف از اين است که: تشريفاتي که خدا براي خانه ي مکه قرار داده به علت آن است که اين مکان محل دعوت پيغمبر خاتم صلي الله عليه و اله و سلم و اولاد گرام او مي باشد، پس اين خانه خانه ي اين خانواده، و اين خانواده منسوب به اين خانه؛ و منصوب در آن هستند، و اين عبارت اشاره است به آيه 95 سوره 3 آل عمران ان اول بيت وضع للناس

شأن نزول آيه آن است که: يهود بر مسلمين تفاخر مي نمودند که بيت المقدس افضل از کعبه است؛ به علت آنکه أرض مقدسه، و محل هجرت انبياء است؛ اين آيه بر رد ايشان نازل شد، که اين خانه اشرف از همه بقاع زمين است.

و اوليت مکه، از سه جهت مي باشد.

1- آنکه اول مکاني است که روز دحوالارض)25 ذيقعده) وضع براي زندگاني بشر گرديد، يا اينکه اول زمين مکه آفريده شده،



[ صفحه 64]



و پس از آن زمين از زير آن پيدا و آفريده شده؛ و يا اينکه زمين مکه ابتداء از آب خارج شده، و پس از آن زمين از زير آن پهن، و از آب خارج گرديده است.

که در خبر است که: اول مکاني که از آب خارج و پيدا شده، زمين مکه است، و مانند در سفيدي بود که بر روي آب باشد، پس از آن ربع مسکون از زير آن از آب خارج شد.

2- آنکه اول خانه اي است که براي عبادت وضع شد، که مردم به زيارت آن بروند، و براي نماز قبله ي مردم گرديد.

از ابي ذر روايت شده که: سئل عن النبي صلي الله عليه و اله و سلم عن أول مسجد وضع للناس؛ فقال صلي الله عليه و آله و سلم: ألمسجد الحرام، ثم بيت المقدس.

3- آنکه متضمن برکاتيست که مردم براي تبرک و تيمن و طلب حاجات به آن پناه مي برند.

قوله: به بکه، در معني بکه سه قول است.

1- بکه مسجدالحرام، و مکه شهر مکه است.

2- بکه خانه ي خدا؛ و مکه شهر مکه است.

3- بکه و مکه مترادف، و اصل مکه بکه است، و باء آن را تبديل به ميم نموده اند.

و کعبه را کعبه ناميده اند؛ به علت اينکه مربعست، و در مقابل آن بيت المعمور عرش هم مربع است، و جهت مربع بودن عرش



[ صفحه 65]



آن است که کلماتي که اسلام مبتني بر آن شده، چهار و آن تسبيحات اربع است:

قوله: و هدي للعالمين: اين خانه موجب راهنمائي مردم است، به علت آنکه آثار عجيبه از آن ظاهر شد، مانند آنکه اصحاب فيل قصد خرابي آن نمودند؛ و صد هزار سوار با فيلها به رياست ابرهه براي خراب کردن آن مهيا شدند؛ و خداوند ابابيل را که مرغهاي کوچکي بودند برانگيخت و هر کدام سه دانه سنگ کوچک به منقار و دو چنگال داشتند، و تمام آن صد هزار را هلاک نمودند، و احدي از ايشان جان بدر نبردند.

و جبابره ي ديگر هم که نسبت به اين خانه قصد سوء نمودند، هلاک شدند، يا مبتلا به بلاهاي سخت گرديدند.

ومانند آنکه بيماران در آن استشفاء نموده، شفا يافتند.