در اين ساخت قدرت، حضرت مهدي(عج) پس از فتح جهان و تسلّط بر آن، خود امامت و رهبري را عهده دار مي شود و رياست عالي و مديريت کامل بر جهان را در دست مي گيرد. سياست گذاري ها، برنامه ريزي ها و تصميم گيري ها زير نظر او صورت مي گيرد و مسؤوليت ها و وظايف، با دستور او مشخص و تقسيم مي شود.

از برنامه هاي اساسي امام مهدي(عج) تشکيل حکومت فراگير جهاني و اداره اجتماعات از يک نقطه و با يک سياست و برنامه است. در دوران رهبري آن امام همام، با ايجاد مرکزيت واحد و مديريت و حاکميت يگانه، براي همه اجتماعات، نژادها و منطقه ها، يکي از عوامل اصلي جنگ ها و ستم ها از بين مي رود و انسان ها بدون ترس و بيم از فشار سياست ها، به آغوش همديگر باز مي گردند و مهربان و برادروار در کنار يکديگر زندگي مي کنند [1] (وتشرق الارض بنوره ويبلُغَ سلطانه المشرق والمغرب). [2] .

در آن زمان «امامت اختصاص به مهدي دارد، با [اينکه] عيسي فرود مي آيد». [3] امام حسن عليه السلام فرمود: «...تا اينکه خداوند امام حق از خاندان پيامبر را برمي انگيزد» [4] و امام باقرعليه السلام گفت: «...امام شما، مهدي منتظر است». [5] .

اين روايات و احاديث ديگر، دلالت دارد که امام، پيشوا و رهبر جهانيان در عصر ظهور تنها يک نفر است و آن حضرت حجّة بن الحسن العسکري است. آن حضرت با اقتدار و نفوذ تمام جهان را اداره و همه کشورها را تحت سلطه خود خواهد داشت و عزل و نصب حاکمان و زمامداران - با اذن خداوند - در دست او است: «...آنها را فرمان روايان کشورهاي جهان مي گرداند» [6] و «اميران و کارگزاران خود را به شهرها مي فرستد و دستور مي دهد که عدالت را در ميان مردم پياده کنند...» [7] .

حضرت علي عليه السلام در روايتي به تعداد ياران و اصحاب خاص امام مهدي(عج) اشاره کرده و ايشان را امير و رهبر آنان دانسته است: «به خدا سوگند! من امير آنان را مي شناسم و اسمش را مي دانم». [8] در روايات از امام مهدي(عج) تحت عنوان رهبر عادل نيز نام برده شده است: «القائد العادل الحافظ لما استودع...». [9] .

هنگامي که حضرت عيسي عليه السلام براي ياري آن حضرت نازل مي شود، امامت جماعت و پيشوايي را نمي پذيرد و آن را مختص حضرت مهدي(عج) مي داند: «اميرشان مهدي(عج) مي فرمايد: نزديک آي و با ما نماز بگزار [اما] عيسي مي گويد: هان که برخي از شما بر برخي ديگر، به کرامت خداي تعالي - که بر اين امت دارد - فرمانروا و امير مي باشيد». [10] بر اين اساس رسول خداصلي الله عليه وآله فرمود: «چگونه خواهيد بود هنگامي که فرزند مريم عليه السلام نزول کند و امام شما، از شما باشد». [11] .