تأليفات


سيد رشتي، کتب زيادي قريب به 120 کتاب، تأليف کرد که در بردارنده ي امور غريبه و ادعاهايي عجيب است و از غلوّ و خرافه درباره ي ائمه ي معصومين عليهم السلام آکنده است. او غالباً کتاب هايش را با رمز مي نوشت.

افندي عبدالباقي عمري فاروقي موصلي، در مدح سلطان عثماني که پرده اي از پرده هاي حرم نبوي را براي مرقد موسي بن جعفرعليه السلام به عراق فرستاد، قصيده اي دارد و در آن به يکي از فضائل اميرالمؤمنين علي عليه السلام اشاره مي کند که حضرت رسول صلي الله عليه وآله فرمود: أنا مدينه العلم و علي بابها. افندي اين کلام را به صورت شعر درآورد و گفت:



هذا رواق مدينه العلم الذي

من بابها قد ضل من لايدخل



سيد کاظم رشتي اين بيت را شرح کرد و گفت: اين مدينه اي عظيم در آسمان است و ائمه عليهم السلام در آن ساکن هستند. بعد اين مدينه را توصيف مي کند که اين مدينه، 21 محله دارد و 360 کوچه. سپس براي هر يک از آن ها نام عجيب و صاحبي با اسم عجيب ذکر مي کند. اين ها مطالبي شبيه اساطير و خرافات است که دين و عقيده را به مسخره و استهزاء گرفته است.

وقتي اين شرح اسطوره اي به شاعر رسيد، گفت: چنين سخني به ذهن من هم خطور نکرده بود.

سيد محمود آلوسي مفتي بغداد که در عناد با شيعه معروف است، سيد کاظم را مورد احترام قرار داد. وي وصف عجيبي را براي او بيان مي کند و مي گويد: اگر سيد رشتي در زماني بود که آمدن نبي امکان داشت، پيامبر بود و من نخستين کسي بودم که به او ايمان مي آوردم؛ چون شرايط نبوت را از نظر اخلاقي و علم کثير و عمل به سجاياي انساني داراست.

آيا چنين ستايشي از طرف مخالفين، دلالت بر رضايت آن ها از اين فرد فاسد العقيده ندارد و آيا دليل بر اين نيست که آن چه رشتي گفته و نشر داده، مخالف راه و روش اهل بيت عليهم السلام بوده است؟