‌در فرهنگ لغت «معين» آمده است: «هويت» يعني آنچه باعث تشخّص فرد مي‌شود. در اين صورت، هوّيت، حقيقت و چيستي و هستي را مي‌رساند. هويّت يک شي، نشانگر هيئت و ماهيّتِ وجودي آن ذات است؛ به عبارت ديگر، چيستي و حقيقت پديده‌ي مورد نظر، هوّيت آن را مي‌رساند؛ که مي‌تواند به صورت فردي يا جمعي باشد و جنبه‌ها، جلوه‌ها و ابعاد متفاوت و متنوعي دارد. بعد فلسفي، بعد رواني، بعد فرهنگي، بعد فردي و اجتماعي و... از ابعاد هويّت محسوب مي‌شوند. هوّيت فردي ناظر به افراد امت و هوّيت جمعي ناظر به جامعه مي‌باشد. هوّيت فردي بر تفاوت‌ها و هوّيت جمعي بر شباهت‌ها توجه بيشتري دارند. انسان‌ها آنچه را از جامعه مي‌گيرند، در درون خود پردازش کرده و دروني مي‌کنند؛ آنگاه مي‌پذيرند. همين مسئله، هويّت فردي آنها را تشکيل مي‌دهد.

‌امّا هويّت گروهي را اين گونه مي‌توان تعريف نمود: «هويت مجموعه‌اي از خصوصيّات و مشخصات اجتماعي، فرهنگي، رواني، فلسفي، زيستي و تاريخي اجتماع همسان است؛ که بر يگانگي يا همانندي اعضاي آن دلالت مي‌کند و آن را در يک ظرف زماني و مکاني معين، به طور مشخص و قابل قبول و آگاهانه، از ساير گروه‌ها و افراد متعلق به آنها متمايز مي‌سازد.»