مولاي فان ادرکني الموت قَبل ظهورک فاني اتوسل بِک و بِابائک ا
مَولايَ فَاِن اَدرَکني المَوتُ قَبلَ ظُهُورِکَ فَانّي اَتَوَسلُ بِکَ وَ بِابائکَ الطّاهِرينَ الي اللّه تعالي وَ اَسئلُهُ اَن يُصَلِيَ عَلي مُحَمدٍ وَ الِ مُحَمدٍ وَ اَن يَجعَلَ لي کَرهً في ظُهُورِکَ وَ رَجعَهً في اَيّامِکَ لاِ َبلُغَ مِن طاعتِکَ مُرادي وَ اَشفِيَ مِن اَعدائکَ فُؤ‌ادي
مولاي من اگر پيش از ظهورت مرگ من فرا رسد، در اين صورت من توسل مي‌جويم به تو و پدران پاک تو به درگاه خداي تعالي، و از او درخواست مي‌کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستد و اين که در هنگام ظهور تو بازگشت و رجعتي را براي من قرار دهد، تا در ايام دولت تو با اطاعت و پيروي از تو به مقصودم برسم، و از شماتت دشمنانت قلبم را شفا دهم.
در زيارت جامعه کبيره مي‌خوانيم:
مُؤ‌مِنٌ بِاِيابِکُم مُصَدّقٌ بِرَجعتِکم.
باور دارم که شما پاکان هستي و خاندان نور بار ديگر پيش از قيامت به دنيا بازمي‌گرديد.
علماي برجسته شيعه فرموده‌اند؛ در زمان ظهور حضرت مهدي (ع) امامان (ع) رجعت خواهند کرد. گروهي از مؤ‌منان خالص نيز به اين جهان رجعت مي‌کنند تا دين خدا را و امام زمان را ياري نمايند. هم چنين بعضي از سر کرده‌هاي ظلم و کفر نيز به دنيا باز مي‌گردند تا بازخواست شوند و تازيانه‌هاي عدالت را مشاهده نمايند.
البته مخالفان ما مسئلهِ رجعت را برنمي‌تابند و آن را انکار مي‌کنند و به ما دشنام مي‌دهند. با اندکي دقت در بسياري از آيات، غفلت يا تغافل آن دسته از بي‌خبران زدوده مي‌شود.
خداوند در قرآن، داستان رجعتِ عزير و اصحاب کهف و قومي از بني‌اسرائيل را متذکّر شده است،
نيز در شرح حال بعضي از نمايندگان قوم موسي (ع) چنين مي‌فرمايد:
ثُمّ بعثناکُم مِن بَعدِ مَوتِکُم لَعَلکُم تَشکُروُن
سپس شما را پس از مرگتان برانگيختيم شايد شکر نعمت او را به جا آوريد.
وقتي که نمايندگان بني‌اسرائيل سخن گفتن خداوند با حضرت موسي را دريافتند، گفتند:
حَتّي نَرَي اللّهَ جَهرَهً فَاَخَذَتکُمُ الصّاعِقَه....
اي موسي! ما به خداوند ايمان نمي‌آوريم مگر اين که خدا را آشکارا مشاهده نماييم....
در همين حال صاعقه‌اي فرود آمد و آن‌ها را هلاک کرد. حضرت موسي (ع) به خداوند عرض کرد: «پروردگارا من به بني‌اسرائيل چه پاسخ بدهم و چگونه بدون اين‌ها به سوي آنان برگردم؟» از اين رو خداوند به خاطر حضرت موسي ايشان را زنده کرد و بار ديگر به دنيا بازگشت و رجعت نمودند.
امام صادق (ع) فرمود:
آن گاه که زمين دهان باز کند، نخستين کسي که به دنيا باز مي‌گردد امام حسين (ع) است. البته رجعت براي همهِ مردم نمي‌باشد، بلکه براي افراد مخصوص است؛ زيرا فقط اشخاصي که مؤ‌من خالص يا مشرک کامل باشند بار ديگر به دنيا باز مي‌گردند.
امام باقر (ع) فرمود:همانا حضرت رسول (ص) و حضرت علي (ع) به دنيا باز خواهند گشت.
از امام صادق (ع) نقل شده است:
هر کس چهل صبح دعاي عهد را بخواند، از ياوران حضرت قائم (ع) مي‌شود و اگر پيش از ظهور آن حضرت عمر خويش را سپري کند، خداوند او را از قبر بيرون آورد که در خدمت آن حضرت باشد و حق تعالي به هر کلمه هزار حسنه او را کرامت فرمايد و هزار گناه او را بپوشاند.