حضرت مهدي در آينه روايات شيعه


آيات قرآن نعماني در کتاب غيبت به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي کند که در معني آيه: وعد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض (کما استخلف الذين من قبلهم) و ليمکن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبلدنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشرکون بي شيئا، فرمود: نزلت في القائم و اصحابه. درباره قائم و اصحابش نازل شده. و به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي کند که در مورد آيه: و لئن



[ صفحه 133]



اخرنا عنهم العذاب الي امه معدوده ليقولن ما يحسبه فرمود: العذاب خروج القائم و الامه المعدوده اهل بدر و اصحابه: عذاب، خروج قائم است، و گروه با شمار مشخص، اصحاب وي مي باشند که بعد تعداد جنگاوران بدر هستند. و به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي کند که در مورد آيه فاستبقوا الخيرات اينما تکونوا يات بکم الله جميعا، فرمود: نزلت في القائم و اصحابه يجمعون علي غير ميعاد: آيه درباره قائم و اصحابش نازل شده که بدون قرار قبلي گردهم جمع مي شوند. و نيز به سند خود از صادق آل محمد عليه السلام نقل مي کند که در مورد اين سخن خدا که: اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير، فرمود: هي في القائم عليه السلام و اصحابه: اين آيه در مورد قائم عليه السلام و يارانش مي باشد. و همچنين به سند خود از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مي کند که در مورد اين کلام خداوند که يعرف المجرمون بسيماهم، فرمود: الله يعرفهم و لکن نزلت في القائم يعرفهم بسيماهم فيخبطهم بالسيف هو



[ صفحه 134]



و اصحابه خبطا: خداوند آنان را مي شناسد، اما آيه در باره قائم (عليه السلام) نازل شده که مجرمان را به چهره مي شناسد و خود و اصحابش با شمشير بند از بندشان مي گسلد.