چه بسيار از انديشه ها و نظرات که امروزه علم بحساب مي آيند در حالي که به واقع و نفس امر جهلند و گذشت زمان اين مساله را بيش يا کم ثابت کرده و بعدها بيشتر ثابت خواهد کرد. و نيز چه بسيار از اموري که امروزه ارزش بحساب مي آيند در حالي که در سايه تحليل عقلي مي توان به اين نتيجه رسيد که خرافه اي بيش نيستند. در سايه رشد عقلي و اعتلاي سطح فرهنگ جامعه بشريت به اين نتيجه خواهد رسيد که اشرافيت لوکس سبب ارتقاء و رشد نيست و نمي تواند عامل براي پيشرفت و امتياز به حساب آيد. زيبائي و ظرافت يک مزيت است ولي هميشه يک افتخار نسيت و بشريت بايد روزي آن را کنار خواهد گذارد. در سايه رشد فرهنگ خرافه پرستي ها، بت پرستي ها مقام پرستي ها از ميان مي روند و بشريت در مي يابد آنچه که مايه ارزش و اعتبار آدمي است مال و ثروت و فرش و تجمل نيست، بلکه اندرون بايد آراسته و زيبا شود. و آنچه آدمي را رشد و ارتقاء مي دهد وابستگي به شخص نيست، بلکه وابستگي به مقام بي نهايت است.