دوران پس از ظهور


دوران شكوهمند پس از ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) از ديدگاه هاى گوناگون در ضمن احاديث و روايات معصومين(عليهم السلام) به تصوير كشيده شده است:



1 ـ حاكميّت اسلام در سراسر گيتى:



امام صادق(عليه السلام) فرمود:



«وقتى قائم قيام كند، هيچ سرزمينى نمى ماند مگر اينكه نداى شهادت به يگانگى خدا و نبوّت پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در آن به گوش برسد»( [61] ).



2 ـ اقامه كامل حدود الهى:



امام كاظم(عليه السلام) در تفسير آيه 17 سوره حديد فرمود:



«اين كه خداوند زمين را بعد از مرگش زنده مى كند، مراد اين نيست كه زمين را با باران زنده مى كند، بلكه خداوند مردانى را برمى انگيزد كه زمين را با احياى عدالت و اقامه حدود الهى زنده سازند»( [62] ).



3 ـ احياى معارف قرآنى:



حضرت امام على(عليه السلام) در ذكر دست آوردهاى قيام حضرت مهدى(عليه السلام) مى فرمايند:



«آن زمان كه مردم قرآن را طبق هواهاى خويش توجيه كرده باشند او رأى و فكر آنان را به سمت قرآن سوق مى دهد و آن را در خدمت حقايق قرآنى قرار مى دهد... پس به شما نشان خواهد داد كه چگونه كتاب و سنّت فراموش شده و مفاهيم زنده آن را احيا خواهد كرد»( [63] ).



4 ـ نابودى ستم و برقرارى عدالت:



رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:



«مهدى از فرزندان من است. او را غيبتى هست. هنگاميكه ظهور كند، زمين را از عدل و داد آكنده سازد همانگونه كه از ظلم و ستم پر شده باشد»( [64] ).



5 ـ تجديد اسلام:



امام باقر(عليه السلام) فرمود:



«آنچه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) انجام داد او نيز انجام مى دهد، بنيان هاى پيشين را درهم مى شكند، چنان كه رسول اللّه(صلى الله عليه وآله وسلم)امر جاهليّت را در هم شكست. و او اسلام را دوباره از سر مى گيرد.»( [65] )



6 ـ كمال دانش در بين مردم:



امام صادق(عليه السلام) فرمود:



«علم بيست و هفت حرف است. همه معارفى كه پيامبران(عليهم السلام)آورده اند، فقط دو حرف است. وقتى كه قائم ما قيام كند بيست و پنج حرف ديگر علم را ابراز كند و آن را در بين مردم گسترش دهد»( [66] ).



7 ـ رشد عقلى:



امام باقر(عليه السلام) فرمود:



«وقتى قائم ما قيام كند، خداوند دست بر سر بندگان نهد و عقول آنان را جمع كند و سامان بخشد و فكر و انديشه آنان را كامل گرداند»( [67] ).



8 ـ امنيت و آسايش:



از صحف ادريس(عليه السلام) نقل شده كه:



«در زمان خروج قائم آل محمد(عليه السلام)به زمين امنيّت بخشيده مى شود، ضرر رسانيدن به هم و ترس از يكديگر از بين مى رود»( [68] ).



و اميرالمؤمنين(عليه السلام) فرمود:



«در آن زمان زنى بين عراق تا شام پياده مى رود در حالى كه هيچ كس و هيچ چيز او را نمى ترساند»( [69] ).



9 ـ يگانگى و محبّت در بين مردم:



اميرالمؤمنين(عليه السلام) فرمود:



«لَوْقَدْ قامَ قائِمَنا...لَذَهَبَتِ الشَّحْناءَ مِنْ قُلُوبِ الْعِبادْ»( [70] )



«اگر قائم ما قيام كند،...كينه و ستيزه و جدل از دل هاى بندگان برود.»



10 ـ تطهير زمين از گناه:



امام صادق(عليه السلام) در بيان حال مردم پس از ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) فرمود:



«وَ لا يَعْصُونَ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فى اَرْضِهْ»( [71] )



«مردم در زمين به نافرمانى خدا نمى پردازند.»