بشارات و اشارات از قرآن


بشارات و اشارات از قرآن


برگرفته از آثار مرحوم آية الله سيد رضا صدر




1 ـ (أَتى أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَستَعْجِلُوهُ ) (10)

آيه شريفه در حضور حضرت صادق عليه السّلام تلاوت شد؛ فرمود: اشارتى است به
قـيـام قـائم . امـر، امـر ماست و آن قيام قائم ما آل محمد است . خدا با ما امر فرموده است عجله
نكنيم . و اين بار را بر دوش ‍ دارد، وقتى كه سه گونه لشكر برايش آماده شود؛ ملائكه
و فـرشـتـگـان ، مـؤ مـنـان و رعـب . خـروج او مـانـنـد خـروج
رسول خدا از مكه خواهد بود و آن كلام خداست :

(كَمَا أَخْرَجَك رَبُّك مِن بَيْتِك بِالْحَقِّ ) (11)

2 ـ (فَفَرَرْت مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَب لى رَبى حُكْماً وَ جَعَلَنى مِنَ الْمُرْسلِينَ )
(12)

((حـضـرت صـادق فـرمـود: وقـتى كه قائم قيام كند، مردم را مخاطب قرار داده و اين آيه را
تلاوت خواهد كرد)). (13)

3 ـ (فَلَمَّا أَحَسوا بَأْسنَا إِذَا هُم مِّنهَا يَرْكُضونَ ). (14)

جابر در باره اين آيه از حضرت باقر مى پرسد. حضرتش مى فرمايد:

((آن وقتى است كه قائم قيام كند)). (15)

اسـمـاعيل بن جابر درباره اين آيه از حضرت صادق عليه السّلام بيان خواهد، حضرت مى
فرمايد:

(فـَلَمَّا أَحـَسـوا بَأْسنَا (چون عذاب ما را احساس كردند) يعنى خروج و قيام قائم
عـليـه السّلام را، اذاهم منها يركصون (در اين وقت آنان رو به فرار گذاشتند)
يـعـنـى از گـنـجـهـايى كه اندوخته بودند، (قَالُوا يَوَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظلِمِينَ فَمَا زَالَت
تِّلْك دَعـْوَاهُمْ حَتى جَعَلْنَهُمْ حَصِيداً)
(16) (گفتند واى بر ما كه ستمگر
بوديم و ادعايشان همين بود تا آنها را درو كرديم ) به وسيله شمشير خامدين ، ديده اى كه
بيند از آنان نماند. (17)

4 ـ (أَنَّ الاَرْض يَرِثُهَا عِبَادِى الصلِحُونَ ) (18) حضرت باقر عليه
السّلام فرمودند: ((عباد صالح ، ياران و اصحاب مهدى در آخر الزمان هستند)). (19
)


5 ـ (أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى نَصرِهِمْ لَقَدِيرٌ ) (20)
حضرت باقر فرمود: ((اين درباره قائم و اصحاب اوست )). (21)

6 ـ (الَّذِيـنَ إِن مَّكَّنَّهـُمْ فـى الاَرْضِ أَقـَامـُوا الصلَوةَ وَ ءَاتَوُا الزَّكوةَ ) (22)
حـضـرت بـاقـر عـليـه السـّلام فـرمـود: ايـن آيـه دربـاره مـهـدى
آل محمد و اءصحاب اوست . خداوند، آنها را مالك شرق و غرب زمين قرار مى دهد و به وسيله
مهدى ، دين را آشكار مى سازد و خداوند به وسيله مهدى و اصحابش بدعتها و باطلها را مى
ميراند، همچنان كه سفيهان حق را مى راندند.

ديـگـر اثـرى از ظلم و جور باقى نخواهد ماند. آنان به معروف و نيكوكارى امر مى كنند و
از منكر و زشتكارى نهى مى كنند. و پايان كارها از آن خداست . (23)

7. (إِن نَّشـأْ نُنزِّلْ عَلَيهِم مِّنَ السمَاءِ ءَايَةً فَظلَّت أَعْنَقُهُمْ لهََا خَضِعِينَ ) (24)


حـضـرت بـاقـر عـليـه السـّلام فـرمـود: ((ايـن آيـه دربـاره قـائم
آل مـحمد صلى الله عليه و آله نازل شده كه منادى از آسمان به نام او ندا مى كند)).
(25)

8. (وَ لَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الاَدْنى دُونَ الْعَذَابِ الاَكْبرِ ) (26)

حـضـرت صادق عليه السّلام فرمود: ((عذاب ادنى گرانى باشد و عذاب اكبر مهدى
است كه قائم بالسيف است )). (27)

9. (وَ قَالُوا ءَامَنَّا بِهِ ... وَ قَدْ كفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ). (28)

حـضـرت بـاقـر عـليـه السّلام فرمود: (وَ قَالُوا ءَامَنَّا ) يعنى : آورديم به قيام
قـائم . ( وَ قـَدْ كـفـَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ) يعنى : و همانا قبلا كافر شده بودند به
قيام قائم آل محمد صلى الله عليه و آله . (29)

(فَاصبرْ عَلى مَا يَقُولُونَ ) (30)

حـضـرت صـادق عـليـه السـّلام فـرمـود: ((خـطـاب الله بـه
رسول خداست كه در برابر تكذيب كنندگانش شكيبا و صبور باشد و من به وسيله مردى
كـه از تـوسـت از آنـان انـتقام خواهم گرفت و او قائم من است كه او را بر خونهاى ظالمان
مسلط كرده ام )). (31)

10ـ (سـنـرِيـهـِمْ ءَايَتِنَا فى الاَفَاقِ وَ فى أَنفُسِهِمْ حَتى يَتَبَينَ لَهُمْ أَنَّهُ الحَْقُّ ...)
(32)

حضرت صادق عليه السّلام حق را به قائم عليه السّلام تفسير فرمود. (33)

11ـ (وَ لَمَنِ انتَصرَ بَعْدَ ظلْمِهِ فَأُولَئك مَا عَلَيهِم مِّن سبِيلٍ ) (34)

حـضرت باقر عليه السّلام فرمود: ((او قائم است ؛ هنگامى كه قيام كند، بر بنى اميه و
بر تكذيب كنندگان و بر ناصبان پيروز خواهد شد)). (35)

12 ـ (خَشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظرُونَ مِن طرْفٍ خَفِىٍّ ) (36)

13ـ (هَلْ يَنظرُونَ إِلا الساعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً ) (37)

حـضـرت باقر عليه السّلام فرمود: آن ساعت ، ساعت قيام قائم است كه ناگهان ظهور مى
كند.

14 ـ (فَوَ رَب السمَاءِ وَ الاَرْضِ إِنَّهُ لَحَقُّ ) (38)

حضرت سجاد عليه السّلام فرمود: ((مقصود از حق ، قيام قائم است )). (39)

15 ـ (اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يحْىِ الاَرْض بَعْدَ مَوْتهَا ) (40)

حـضـرت بـاقـر عـليـه السـّلام فـرمـود: ((مـرگ زمـيـن ، كـفـر
اهـل زمين است و كافر، مرده محسوب مى شود و خدا زمين را به وسيله قائم زنده مى كند و در
مـيـان زمـيـنـيـان بـه عـدل حـكم مى كند، پس زمين و اهل آن را بعد از مرگشان زنده مى كند)).
(41)

16 ـ (لِيُظهِرَهُ عَلى الدِّينِ كلِّهِ وَ لَوْ كرِهَ الْمُشرِكُونَ ). (42)

حـضـرت صـادق عـليه السّلام ((اين ، هنگام قيام قائم است و وقتى خروج كند، هر كافر و
مشركى خروج او را كراهت دارد. (43)

17 ـ (فَلا أُقْسِمُ بِالخُْنَّسِ- الجَْوَارِ الْكُنَّسِ ) (44)

حـضـرت بـاقـر عـليـه السـّلام فـرمـود: ((قـائم در
سـال 260 خـودش را نـهان مى دارد، سپس مانند شهاب ثاقب در شب تاريك ظهور مى كند))
(45)

18ـ (وَ الشـمـْسِ وَ ضـحـَاهـَا- وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا- وَ النهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ) (46)


حـضـرت صـادق عـليـه السّلام فرمود: ((شمس ، اميرالمؤ منين است و تابش آن ، قيام قائم
است و قمر، حسن و حسين هستند و النهار، قيام قائم است )). (47)

19 ـ (وَ الَّيْلِ إِذَا يَغْشى - وَ النهَارِ إِذَا تجَلى ) (48)

حـضـرت صادق عليه السّلام فرمود: ((ليل ، حكومت ابليس و نهار قيام قائم است )).
(49)

20 ـ (وَ مَن قُتِلَ مَظلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سلْطناً فَلا يُسرِف فى الْقَتْلِ إِنَّهُ كانَ
مَنصوراً )
(50)

حـضرت باقر عليه السّلام فرمود: ((مقتول مظلوم ، حسين است و مراد از منصور، قائم است
كـه خـدا مـهـدى را مـنـصـور نـام داده اسـت ؛ چـنـانـچـه
رسول خدا را احمد و محمد و محمود خوانده و عيسى را مسيح )). (51)

21 ـ (أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً ) (52)

حـضـرت صـادق عـليـه السـّلام فـرمـود: ((ايـن آيـه دربـاره اصـحـاب قـائم
نـازل شـده اسـت . آنها شب در بسترهاشان نيستند و در مكه صبح مى كنند و برخى با ابر
حركت مى كنند)). (53)