حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:



« وَ السَّنَةُ مِنْ سَنِيِّه تَكُونُ مِقْدارَ عَشْرَ سِنين مِنْ سِنِيِّكُمْ.»(1)



«و سالى از سال هاى او برابر ده سال خواهد بود از سال هاى شما.»



دوران غيبت دورانى است كه هوا دلگير و ابرى است و خورشيد هدايت در پشت ابرها زندانى است، قناريان دين دار و هَزاران شريعت مدار و چكاوكان حق گفتار و طوطيان بر شاخه دين استوار، همگى از ناله و نوا افتاده اند. غبار خمودى و گرفتگى بر چهره افلاك نشسته.



امّا در كنجِ دل همه، نورى از اميد سوسو مى كند و به اين اميد نغمه فرج را زمزمه مى كنند. گويا چرخِ در گردش و خورشيد و ماه و افلاك، در سير خود نيز دوست دارند در دعاى فرج شريك باشند. اما چگونه!؟



اگر به گردش زمانه بنگرى تلاش آن ها را در راه تحقق فرج ،خواهى يافت. ثانيه ها با چه سرعتى سرسام آور جاى خويش به دقيقه ها مى دهند و دقيقه ها با سرعت انتهارى در كام ساعت ها محو مى شوند، و ساعت ها، امانتِ زمان را بى درنگ به دست روزها و شب ها مى سپارند، و شب و



ــــــــــــــــــــــــــــ



1 ــ بحار الانوار ج 52 ص 337.



----------------------------------------



ــ[88]ــ



روز بدون دريغ و مكث، خود را به مرز ماه ها مى رسانند، و ماه ها با سرعت بى اندازه خويش به سال ها تبديل مى شوند، و تا چشم روزگار باز شود، قرن ها از دوران غيبت را گذرانده اند و همه به شوق اين كه اين دوران حسرت بار طى شود در تكاپو و تلاشند.



امّا هنگامى كه اوّلين خورشيد صبح ظفر با لبخند طلائى اش بوسه بر سينه آسمان بزند، ديگر همه چيز از سرعت مى افتد. آرى دوران وصل رسيده و روزها دوست ندارند كه از محضر يار، مرخص شوند.



لحظه ها و ماه ها و سال ها تمنّاى بيشتر در خدمتش بودن را دارند، از اين جهت تمام تلاش خود به كار مى گيرند تا به آرامى گام بردارند و از افق زندگى مقدس او و يارانش، آهسته و خرامان بگذرند، و با ناز و وقار حركت كنند، شايد بتوانند اندكى بيشتر لذّت ديدار يار را درك نمايند.



آرى آن زمان، چرخِ فلك از سرعتِ سير مى افتد و هر روزش به اندازه ده روز و هر ماهش به مقدار ده ماه و هر سال آن به مقدار ده سال غيبت به طول مى انجامد.(1)



وه! چه آرامشى است كه زمين و آسمان و سيارگان را نيز فرا گرفته.



خدايا به سوخته دلان و منتظران فرجش سوگند، ما را نيز در زمره دعا گويان او و مشتاقان و خواستاران فرج حضرتش قرار بده و كام جان ما را از شيرينى و لذت مسرّت بخش آن ايام سراسر سعادت، محروم مفرما.آمين.







ــــــــــــــــــــــــــــ



1 ــ «يأمر الله تعالى الفلك بالثّبوت و قلّة الحركة، فتطول الأيّام لذلك و السّنون.»



بحار الانوار ج 52 ص 339 حديث 84.



----------------------------------------



ــ[89]ــ



يظهر بالجديد من كتاب فانّما معناه بالصّواب