او بنام «حسين بن روح» بود و در لقب به «نوبختي» شهرت داشت.

در جامعه تشيّع آن روزگار شخصيّت پرآوازه، انديشمند و معروف بود و پيش از افتخار تصدّي نيابت خاصّ، وکيل دومين حضرت مهدي «ارواحنا فداه» جناب محمد بن عثمان بود، هم به املاک او نظارت داشت و هم رابط ميان او و بزرگان شيعه در نقاط مختلف کشور پهناور اسلامي بود و از اين راه دستورات و تعليمات اهل بيت (عليه السلام) و اخبار نهاني را به آنها مي رساند.

او شخصيت والايي بود که به خردمندي و فرزانگي و رشد فکري و ديني شهرت بسزايي داشت تا جايي که اهل سنّت نيز او را تکريم و احترام مي نمودند.

پيش از رحلت دومين نايب خاص، فرماني از جانب امام عصر «ارواحنا فداه» صادر گرديد که به موجب آن، جناب «محمد بن عثمان» دستور يافت تا «حسين بن روح» را بجاي خويش معرّفي کند و چنين کرد.

حسين بن روح شخص بسيار بااحتياط بود ودر تقيه ذره اي فروگذار نمي کرد. بطوري که مورد احترام اهل سنّت نيز بود. سرانجام سومين نايب خاص نيز پس از 21 سال خدمت به حق و عدالت، در سال 326 هجري جهان را بدرود گفت.