كى رفته‏اى ز دل، كه تمنا كنم تو را
؟!

كى بوده‏اى نهفته، كه پيدا كنم تو را
؟!

غيبت نكرده‏اى، كه شوم طالب حضور

پنهان نگشته‏اى، كه هويدا كنم تو را

با صدهزار جلوه برون آمدى، كه من

با صدهزار ديده تماشا كنم تو را

بالاى خود در آينه چشم من ببين

تا با خبر ز عالم بالا كنم تو را

مستانه كاش! در حرم و دير بگذرى

تا قبله‏گاه مؤمن و ترسا كنم تو را

خواهم شبى، نقاب ز رويت برافكنم

خورشيد كعبه، ماه كليسا كنم تو را

گر افتد آن دو زلف چليپا به چنگ من

چندين هزار سلسله در پا كنم تو را!

طوبى و سدره، گر به قيامت به من دهند

يك جا فداى قامت رعنا كنم تو را

زيبا شود به كارگر عشق، كار من

هر گه نظر به صورت زيبا كنم تو را

"
"