هياهوي قيامت


کيست اين توفان که آسايش ندارد خنجرش

جز هياهوي قيامت نيست نام ديگرش



بال اگر بگشايد آني آسمان گم مي شود

جبرئيلي سر برون مي آورد از هر پرش



آفرينش وامدار اوست عرش و فرش نيز

واي اگر خورشيد را روزي براند از درش



او مي آيد، آسمان از شوق، آتش مي شود

دانه هاي کهکشان اسپندهاي مجمرش


 



عليرضا قزوه