مهدي
 

چه
خوش است من بميرم به ره ولاي مهدي!

lang=FA>سروجان بها ندارد كه كنم فداي مهدي

lang=FA>همه نقد ِ هستي خود ، بدهم به صاحب جان

كه
يكي دقيقه بينم رخ دلگشاي مهدي

چه
كنم چه چاره سازم كه دل ِ رميده ي من

lang=FA>نكند هواي ديگر به جز از هواي مهدي

نه
هواي كعبه دارم ، نه صفا و مروه خواهم

كه
ندارد اين مكان ها به خدا صفاي مهدي

من
دل شكسته هر دم، به اميد در نشستم

كه
مگر عيان ببينم ، قد دلرباي مهدي

دل
من تپد به سينه ، به اميد روزگاري

"
كه گذشت گاه محنت" ، شنوم ز ناي مهدي

به
گداييش " فصيحي"، همه فخر مي فروشم

كه
ز پادشاست برتر به جهان، گداي مهدي