چه کا رکنم دلم به غم اسيره

جمعه غروب بهونتو مي گيره



همش بهت دروغ مي گم مي دونم

يه راست بگم مي خوام پيشت بمونم



همه مي گن وقتي بياي بهاره

از آسمون بارون گل مي باره



کي مي شه اون روز تو رو ببينم

بوسه از اون خال سياه بچينم



خوش به حال کسي که با تو ياره

سر به روي زانوي تو مي ذاره



قلب من از معرفت تو دوره

تو حاضري چشم منه که کوره



دلم مي خواد ناله کنم از سينه

تا که بياي با هم بريم مدينه



پشت بقيع کنار من بموني

روضه مادرو خودت بخوني