آزادگي از بيعت ديگران


مضمون برخي از روايات اين است که آن حضرت با غيبت خود ناچار از بيعت با طاغوت هاي زمان نمي شود.

اميرمؤمنان عليه السلام مي فرمايد: «اِنَّ القائِمَ مِنَّا اِذا قامَ لَمْ تَکُنْ لِاَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيعَةُ فَلِذلکَ تُخفي وِلادَتُهُ وَيَغيبُ شَخْصُهُ» [1] ؛ «همانا قائم از ما اهل بيت، هنگامي که قيام مي کند، بيعت احدي بر گردن او نيست و به همين علت است که ولادتش مخفي نگه داشته مي شود و شخص او غايب است».

همين معنا در کلامي از پيشواي دوم - آن هنگام که به جهت مصالح اسلام و مسلمين تن به مصالحه با معاويه داد و مردم زبان به ملامت حضرتش گشودند - انعکاس يافت:

«آيا ندانستيد که هيچ يک از ما ائمه نيست، مگر اينکه بيعت با ستمگري بر گردن او قرار مي گيرد؛ به جز قائم که عيسي بن مريم پشت سرش نماز مي گزارد پس به درستي که خداوند - تبارک و تعالي - ولادتش را مخفي و شخصش را پنهان مي سازد تا هنگامي که قيام مي کند، بيعت هيچ کس برگردنش نباشد». [2] .

حضرت مهدي عليه السلام درتوقيعي شريف در پاسخ به برخي پرسش ها مي فرمايد:

«...وَاَمّا عِلَّةُ الغَيْبَةِ فَاِنَّ اللّهَ يَقُولُ «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَسْألُوا عَنْ اَشْياءَ اِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤکُم» اِنَّهُ لَمْ يَکُنْ اَحَدٌ مِنْ آبائي عَلَيهِمُ السَّلامُ اِلاَّ وَقَدْ وَقَعَتْ في عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطاغِيَةِ زَمانِهِ وَاِنّي اَخرُجُ حينَ اَخْرُجُ وَ لا بَيْعَةَ لِاَحَدٍ مِنَ الطَّواغيتِ في عُنُقي» [3] ؛ «در خصوص علت غيبت [سؤال کرده بوديد] خداوند در قرآن کريم مي فرمايد: «اي اهل ايمان از چيزهايي سؤال نکنيد که اگر براي شما روشن شود، ناراحت مي شويد» [4] بدانيد که هرکدام از پدران من بيعت يکي از طاغوت هاي زمان خويش را برگردن داشتند؛ ولي من وقتي قيام مي کنم، بيعت هيچ يک از گردنکشان و طاغوت هاي زمان را بر گردن ندارم».


پاورقي

[1] کمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص 303؛ امين الاسلام طبرسي، اعلام الوري، ص 426.

[2] کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 315؛ الاحتجاج، ج 2، ص 289.

[3] کتاب الغيبة، ص 290، کمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 483، ح 4.

[4] مائده، آيه 101.