از علائم قيام حضرت مهدي (عج) واقع شدن «خَسْف» است. در حديث آمده:

«سَيَکونَ في آخرالزّمان خَسْفٌ و قَذْفٌ وَ مَسْخٌ

: در آخر الزّمان خَسْف، قَذْف و مَسْخ واقع خواهد شد».

«خَسْف»: فرو رفتن در زمين و زير آوار ماندن به وسيله ي زلزله، سيل، طوفان، موشک، بمباران و بالا آمدن آب دريا و جز آنها گويند.

«قَذْف»: پرتاب چيزي از مکاني به مکان ديگر، (بمباران، سنگباران، موشکهاي زمين به زمين و امثال آنهاست.)

«مَسْخ»: دگرگوني سيرت و صورت چيزي به شکلي جز آنچه هست (مبدّل شدن انسان دو پا به حيوان وحشي چهارپا) مثل ميمون، خوک و...

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلّم در همين رابطه مي فرمايد:

«در ميان بني اسرائيل هيچ حادثه اي روي نداده است جز اينکه در ميان امّت من نظير آن روي خواهد داد، حتّي خَسْف و قَذْفٌ و مَسْخٌ». («بحارالانوار»، ج 53، ص 131 - «طاووس بهشتيان»، ج 4، ص 169)

خسوف ماه رجوع شود به واژه: کسوف آفتاب