از دعاهاي مشهور که خواندن آن در دوران غيبت حضرت مهدي عليه السلام فراوان مورد سفارش قرار گرفته «دعاي عهد» است. اين دعاي شريف مشتمل بر درود خاصّ از طرف خواننده دعا و نيز از سوي تمامي مردان و زنان مؤمن - در شرق و غرب جهان و خشکي و دريا، و از پدر و مادر و فرزند - به پيشگاه حضرت ولي عصرعليه السلام است. پس عهد و پيمان و بيعت با آن حضرت را تجديد مي کند و پايداري بر اين پيمان را تا روز قيامت اظهار مي دارد.

آن گاه از خداوند درخواست مي کند که اگر مرگ من فرا برسد، در حالي که امام زمان عليه السلام ظهور نکرده باشد؛ پس از ظهور او مرا از قبرم بر آور و به ياري آن حضرت سعادتمند کن. (

بعد از اين درخواست ديدار امام عليه السلام با عبارت ظريفي بيان شده و دعا براي تعجيل ظهور و فرج و برپايي حکومت حقه و سامان يافتن جهان و زنده شدن حقايق دين و اهل ايمان پايان بخش اين دعاي شريف است.

امام صادق عليه السلام درباره اين دعا فرموده است:

«مَنْ دَعا اِلَي اللَّهِ اَرْبَعينَ صَباحاً بِهَذَا العَهْدِ کَانَ مِنْ اَنْصارِ قَائِمنا وَاِنْ مَاتَ اَخْرَجَهُ اللّهُ اِلَيْهِ مِنْ قَبْرِهِ وَاَعْطاهُ اللّهُ بِکُلِ کَلِمَةٍ اَلْفَ حَسَنَةٍ وَمَحاعَنْهُ اَلْفَ سَيِئَةٍ...»؛ «هر کس چهل صبحگاه اين دعا را بخواند، از ياوران حضرت قائم عليه السلام خواهد بود و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد، خداي تعالي او را زنده خواهد کرد تا در رکاب آن حضرت جهاد نمايد و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برايش نوشته مي شود، و هزار کار بد از او محو مي گردد». [1] .

مهم ترين آثار مداومت بر اين دعا سه چيز است:

1. ثواب کساني را خواهد داشت که در زمان ظهور در خدمت امام عليه السلام مي باشند؛

2. تجديد عهد مايه ثبات و کمال محبت و اخلاص و ايمان شخص مي شود؛

3. مايه توجه خاصّ و نظر رحمت کامل آن حضرت نسبت به بنده مي شود.