1 . علامه مجلسي رحمه الله تصريح مي فرمايد: که اين حکايت را در کتاب هاي معتبر نيافته و به همين علت آن را به صورت مستقل در يک باب جداگانه نقل کرده است. [1] .

2 . هيچ يک از علما و بزرگان معاصر علي بن فاضل مازندراني، همچون علامه حلي و ابن داوود اسمي از او و داستانش به ميان نياورده اند. اين قضيه از چند حال خارج نيست:

يا معاصران وي داستان او را دروغ و باطل تلقي کرده اند، يا اصلاً چنين داستاني را نشنيده اند و يا اينکه اين داستان در زمان هاي بعد از آنان ساخته شده است.

3 . در ميان منابع موجود، قديمي ترين مأخذي که براي اين داستان به چشم مي خورد،کتاب «مجالس المؤمنين» اثر قاضي نوراللّه شوشتري است. او در سال 1019 ه .ق به شهادت رسيده است؛ در حالي که داستان جزيره خضرا مربوط به سال 699 ه .ق است؛ بر اين حکايت اشکالات فراوان ديگري نيز وارد شده که به همين مقدار بسنده مي گردد.