رواياتي چند، از ياري شدن حضرت مهدي عليه السلام توسط فرشتگان حاضر در جنگ بدر حکايت دارد.

امام باقرعليه السلام مي فرمايد: «يا ثابت! کَأَنِّي بِقائِمِ اَهلِ بَيتي قَدْ اَشرَفَ عَلي نَجَفِکُمْ هَذا - وَ أَوْمَأ بِيَدِهِ اِلَي نَاحِيَةِ الکُوفَةِ - فَاِذَا هُوَ اَشْرَفَ عَلَي نَجَفِکُم نَشَرَ رَايَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله فَاِذا هُوَ نَشَرَهَا اِنحَطَّتْ عَلَيهِ مَلائِکَةُ بَدْرٍ...» [1] ؛ «اي ثابت! گويي که من هم اکنون قائم خاندان خويش را مي نگرم که به اين نجف شما نزديک مي شود - و با دست خود به سمت کوفه اشاره فرمود - و همين که به نجف شما نزديک شود، پرچم رسول خداصلي الله عليه وآله را بر خواهد افراشت و چون آن را بر افرازد، فرشتگان بدر بر او فرود آيند...».

امام صادق عليه السلام نيز مي فرمايد: «هنگامي که قائم قيام کند، فرشتگان روز بدر (آنهايي که در جنگ بدر به ياري پيامبر آمدند)، فرود مي آيند و آنان پنج هزارند». [2] .