امام صادق عليه السلام فرمود:

«أما ان قائمنا لو قد قام، لأخذ بني شيبة و قطع ايديهم و طاف بهم و قال: هؤلاء سراق الله.» [1]
.

يعني: بهوش باشيد هنگامي که قائم ما قيام نمايد «بني شيبه» را که کليددار خانه ي کعبه اند، دستگير و دست آنان را به
کيفر گناهانشان مي برد و آنان را مي گرداند، چرا که آنان، دزدان خانه ي خدا و اموال و امکانات آن مکان مقدسند.

در روايت ديگري فرمود:

«و قطع أيدي بني شيبة... و کتب عليها: هؤلاء سراق الکعبة!» [2] .

يعني: دست «بني شيبه» را مي برد و بر سينه ي آنان نوشته اي نصب مي گردد که: «اينها دزدان کعبه اند.»

بني شيبه، خدمتگزاران کعبه و کليدداران آنند که نسل به نسل اين مقام را قبضه کرده و بجاي خدمت و تلاش صادقانه، اموال،
امکانات و ذخائري را که مردم به بيت الله هديه کرده اند مي برند و به ناروا مي خورند و هر گونه که هواي دلشان خواست در آن
تصرف مي کنند. به همين جهت است که امام مهدي عليه السلام آنان را «دزدان کعبه» مي نامد... و تنها به بريدن دست آنان بسنده
نمي کند، بلکه دستور مي دهد آنان را بگردانند تا براي ديگر غارتگران، خودکامگان و همه ي کساني که در ثروتها و امکانات خود و
ديگران به ناروا تصرف مي کنند، عبرت انگيز و عبرت آموز باشند و بدانند که کيفر تجاوز به حقوق و حدود مردم، قطع دست تجاوزکار
با





شمشير عدالت، در دنيا و عذاب خفت بار و سهمگين نيز، در آخرت است.

اينها برخي از عملکرد ويژه ي امام مهدي عليه السلام در مکه ي مکرمه است که علاوه بر برنامه هاي سياسي، اجتماعي،
اقتصادي، رفاهي، قضايي، مدني، فرهنگي... براي مکه، بسان ديگر شهرها دارد که در بخشهاي آينده خواهد آمد.

---

[1] کافي، ج 4، ص 243.

[2] ارشاد مفيد، ص 364 و معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام، ج 3، ص 293 و 387.