مرکز حکومت امام مهدي يا پايتخت جهاني او



مسافت ميان کوفه و نجف، کمتر از ده کيلومتر است و بخاطر مناطق مسکوني که در اين سالها ايجاد شده، شهر «نجف» به «کوفه» متصل
شده است.

کوفه، پس از ظهور حضرت مهدي عليه السلام موقعيت شکوهباري مي يابد چرا که طبق روايات رسيده از امامان معصوم عليهم السلام
آنجا مرکز حکومت عادلانه و جهاني اسلام و قرآن و پايتخت دولت او خواهد شد.

اينک برخي از روايات در اين مورد:

1- اميرمؤمنان عليه السلام ضمن بياني پيرامون ظهور مهدي عليه السلام فرمود:

«ثم يقبل الي الکوفة فيکون منزله بها، فلا يترک عبدا مسلما الا اشتراه و أعتقه و لا غارما الا قضي دينه و لا مظلمة لأحد
من الناس الا ردها و لا يقتل عبد الا أدي ثمنه -فدية مسلمة الي أهلها- و لا يقتل قتيل الا قضي عنه دينه و ألحق عياله في
العطاء حتي يملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا و عدوانا.»

و يسکن هو و أهل بيته الرحبة و الرحبة انما کانت مسکن نوح و هي أرض طيبة، لا يسکن رجل من آل محمد صلي الله عليه و اله و
سلم و لا يقتل الا بأرض طيبة زاکية، فهم الأوصياء الطيبون.» [1] .

يعني: سپس به کوفه روي مي آورد که قرارگاه و منزل اوست. برده ي مسلماني در بندي نمي ماند، جز اينکه او را مي خرد و آزاد
مي سازد و بدهکاري نمي ماند، مگر اينکه دين او را مي دهد و مظلمه اي نمي ماند جز اينکه آن را مي پردازد و کشته اي نمي ماند
مگر اينکه ديه او را مي دهد و... کشته اي نمي ماند جز اينکه دين او را





پرداخته و خانواده ي او را تأمين مي کند و همه ي امور را تدبير و کارها را تنظيم مي نمايد تا آنجايي که زمين را سرشار
از عدل و داد مي نمايد، همانگونه که به هنگامه ي ظهور او، از ظلم و جور لبريز است.

آن حضرت و خاندانش در «رحبه» سکونت مي کنند، همان نقطه اي که قرارگاه و مسکن حضرت نوح عليه السلام و سرزمين پاک و
پاکيزه بود. و مي دانيم که هيچ مردي از خاندان وحي و رسالت، جز در سرزمين پاک و پاکيزه، مسکن برنگزيد و جز در سرزمين پاک به
شهادت نرسيد. و امام مهدي و خاندانش عليهم السلام جانشين پاکان و برگزيدگان هستند....

2- مفضل به امام صادق عليه السلام گفت:

«يا مولاي!... کل المؤمنين يکونون بالکوفة؟»

قال عليه السلام: «اي والله... لا يبقي مؤمن الا کان بها أو حواليها و ليبلغن مجالة فرس منها ألفي درهم و ليودن أکثر
الناس أنه اذا قام القائم و دخل الکوفة، لم يبق مؤمن الا و هو بها.» [2] .

يعني: «سرورم!... آيا همه ي مؤمنان راستين در عصر ظهور قائم عليه السلام در کوفه خواهند زيست؟»

فرمود: «آري!... همه در کوفه يا پيرامون آن خواهند بود و کوفه بها و ارزشي خواهد يافت که هر متر از آن، از مرز دو هزار
درهم خواهد گذشت. و مردم باايمان به هنگامي که قائم عليه السلام وارد شهر کوفه شد و آنجا مرکز حکومت عادلانه ي جهاني او
گرديد، دوست مي دارند در آنجا باشند و همواره دلهاي ايمان آورندگان در آنجاست.»

3- امام مجتبي عليه السلام در اين مورد فرمود:

«لموضع الرجل في الکوفة أحب من دار بالمدينة.» [3] .





يعني: جاي يک قدم زمين در کوفه، براي من دوست داشتني تر از خانه اي در مدينه است.

4- امام باقر عليه السلام در روايتي پيرامون حضرت مهدي عليه السلام فرمود:

«ثم يرجع الي الکوفة، فيبعث الثلاثمائة و البضعة عشر رجلا الي الآفاق کلها، فيمسح بين اکتافهم و علي صدورهم، فلا
يتعابون في قضاء...» [4] .

يعين: سپس آن حضرت به کوفه باز مي گردد و از آن پايگاه عادلانه جهاني، فراتر از سيصد شخصيت شايسته و وارسته و ساخته شده
که هر کدام قهرماني در ميدان علم و تقوا و شجاعت و کارآيي و تدبير و کياست هستند به سراسر جهان گسيل مي دارد.

دست دگرگونساز و مبارک خويش سرا بر سينه ي آنان مي سايد و آنان چنين مي شوند که در هيچ برنامه و مشکل علمي و حقوقي و
سياسي وانمي مانند و شئون فرهنگي، اخلاقي، فقهي و اجتماعي جامعه را با درايت تنظيم مي نمايند.

5- از امام صادق عليه السلام آورده اند که فرمود:

«اذا قام قائم محمد صلي الله عليه و اله و سلم... اتصلت بيوت الکوفة بنهر کربلاء.» [5] .

يعني: هنگامي که قائم عليه السلام قيام کند -کوفه را پايگاه عدالت و تقواي جهاني مي سازد- و آنجا، چنان گسترش مي يابد
که خانه هاي کوفه به شهر کربلا مي رسد.

6- مفضل در اين مورد پرسيد:

«يا سيدي!... فأين تکون دار المهدي و مجتمع المؤمنين؟»

قال عليه السلام: «دار ملکه: الکوفة و مجلس حکمه: جامعها و بيت ماله و مقسم غنائم المسلمين: مسجد السهلة و موضع اشتري
شبرا -من أرض السبع- بشبر من ذهب... و لتصيرن الکوفة أربعة و خمسين ميلا و ليجاورن قصورها کربلاء....» [6]
.





يعني: «سرورم! قرارگاه حضرت مهدي عليه السلام و ايمان آورندگان خاص به حق، در کجا خواهد بود؟»

فرمود: «پايتخت آن حضرت، کوفه خواهد بود و مرکز قضاوت عادلانه ي او، مسجد جامع آن و مرکز اصلي بيت المال، مسجد سهله در
نزديکي کوفه.

و آن شهر و سرزمين آن، ارزش وبهايي مي يابد که با طلا برابري مي کند و چنان گسترش مي يابد که مساحت آن به 54 ميل مي رسد
و قصرهاي آن تا کربلا امتداد مي يابد.



[1] تفسير عياشي، ج 1، ص 66 و معجم احاديث الامام المهدي عليه السلام، ج 5، ص 22.

[2] بحارالانوار، ج 52، ص 375.

[3] بحارالانوار، ج 52، ص 385 و ج 100، ص 385.

[4] بحارالانوار، ج 52، ص 345.

[5] بحارالانوار، ج 52، ص 336 و ارشاد مفيد، ص 362.

[6] بحارالانوار، ج 53، ص 11.