نماز بر امام معصوم



از جمله عقايد شيعه از روزگاران گذشته تاکنون اين بوده است که پيکر امام معصوم را جز امام معصوم غسل نمي دهد و جز او بر
پيکرش نماز نمي گذارد.

اين انديشه تا آنجايي جاافتاده و مشهور بود که «گروه واقفيه» از اين راه بر درستي





شيوه ي خويش در عصر حضرت رضا عليه السلام عليه السلام استدلال مي کردند. رهبر اين گروه به هشتمين امام نور عليه السلام
گفت: «از پدران شما روايت است که کار غسل و کفن و نماز امام معصوم را جز امام معصوم انجام نمي دهد، اگر شما امام پس از پدرش
حضرت کاظم هستي، چرا بر پيکر او نماز نخواندي؟»

حضرت در پاسخ اين مرد فرمود: «آيا حضرت حسين عليه السلام از نظر شما امام راستين نيست؟»

علي بن ابي حمزة بطائني گفت: «چرا!»

فرمود: «پس چه کسي بر او نماز خواند؟»

پاسخ داد: «حضرت سجاد عليه السلام»

حضرت رضا عليه السلام فرمود: «امام سجاد کجا بود؟ او که در زندان دژخيم اموي عبيدالله زنداني بود.»

پاسخ داد: «آن حضرت در پرتو اعجاز و قدرت ويژه ي امامت از زندان خارج شد و به کربلا آمد و پس از انجام امور بي آنکه
زندانبانان بدانند، بازگشت.»

حضرت رضا عليه السلام فرمود: «اگر اين کار بر امام سجاد عليه السلام که آن روزها در زندان و اسارت بود ممکن باشد، پس
چرا به امام راستين ديگري که در زندان و اسارت هم نبود، ممکن نباشد که از مدينه به بغداد بشتابد و بر پيکر مطهر پدر نماز
بخواند و آنگاه به مدينه باز گردد؟» [1] .

اينجا بود که رهبر گروه واقفيه بي پاسخ ماند.



[1] بحارالانوار، ج 48، ص 269.