سرآغاز غيبت



در بخش گذشته بحث در مورد واژه غيبت، مفهوم آن و عدم حضور امام مهدي عليه السلام در برابر ديدگان مردم بود و سخن به غيبت
کوتاه مدت يا غيبت «صغري» رسيد.

دانشمندان و محدثان در مورد آغاز غيبت «صغري» ديدگاه متفاوتي دارند، برخي مبدأ آن راولادت حضرت مهدي عليه السلام و عصر
پدر گرانقدرش مي دانند و برخي آغاز غيبت صغري را از شهات حضرت عسکري عليه السلام به حساب مي آورند. [1]
.

به نظر ما، زندگي حضرت مهدي عليه السلام از همان آغاز ولادت مبارکش با نوعي پرده پوشي و رازداري و نهان ماندن از چشمها،
همراه بود بر اين اساس مي توان گفت: که غيبت صغري از عصر حضرت عسکري عليه السلام و ولادت فرزند گرانمايه اش حضرت مهدي عليه
السلام شروع شده و با اين بيان، پنج سال زندگي آن وجود گرانمايه در کنار پدر را، همانگونه که «مرحوم مفيد» و ديگر دانشمندان
جزو غيبت صغري محسوب داشته اند آنگونه به حساب آوريم.







[1] بعضي از بزرگان، آغاز غيبت صغري را از زمان ولادت حضرت مهدي عليه السلام مي دانند، مانند:
شيخ مفيد درارشاد، ج 2، ص 340. و بعضي ديگر آن را از زمان امامت حضرت مهدي عليه السلام وپس از شهادت امام حسن عسکري عليه
السلام مي دانند، مانند: طبرسي در اعلام الوري، ص 416، علي بن عيسي اويلي در کشف الغمه، ج 3، ص 320 و علامه مجلسي در مرآت
العقول، ج 4، ص 52 و.....