مهدي
1- از «ابي سعيد خدري» و او نيز از پيامبر گرامي صلي الله عليه و اله و سلم آورده است که فرمود:
«نام مهدي نام من است.»
«اسم المهدي، اسمي.»
2- امير مؤمنان عليه السلام فرمود: نام مهدي «محمد» است.
«اسم المهدي، محمد.» [1] .
و آن گرامي مهدي ناميده شد، چرا که خداوند او را به امور نهاني که هيچ کس از آنها آگاهي ندارد، هدايت و ارشاد مي نمايد،
روايت اين است:
امام باقرعليه السلام فرمود:
«اذا قام مهدينا اهل البت، قسم بالسويه وعدل في الرعية، من أطاعه فقد اطاع الله و من عصاه فقد عصي الله و انما سمي
المهدي لانه يهدي الي امر خفي.» [2] .
يعني هنگامي که مهدي ما خاندان پيامبر، بپا خيزد ثروتها را بطور برابر تقسيم مي کند و در جامعه به عدالت و دادگري رفتار
مي کند. هر کس او را فرمان برد خداي را فرمان برده و هر کس او را نافرماني کند، خداي را نافرماني کرده است و او مهدي ناميده
شده چرا که به امور و شئون نهاني هدايت مي گردد. [3] .
[1] البرهان في علامات مهدي آخر الزمان، متقي هندي، باب 3، روايت 8 و 9.
[2] عقد الدرر، باب 3 ص، 40.
[3] عقد الدرر، باب 3، ص 40.