* حديث شماره : 607 *
* عبد الله بن زيد ، از معافا ، از عبدالسلام ، از ابوعبدالله جدلى نقل كرده كه گفت : علي عليه السلام در وصيت خود به امام حسن عليه السلام مىفرمايد : اى فرزندم من امشب از دنيا خواهم رفت ، مرا غسل داده و كفن نما و با حنوط جدت ( رسول خدا صلى الله عليه و آله ) مرا حنوط كن و در تخت خودم قرار بده ، هيچكدام از شما جلوى آنرا نگيريد كه كسانى ديگر ( فرشتگان ) شما را از آن بى نياز مىكنند ، فقط شما پشت آنرا گرفته و جلوى آن هر كجا رفت شما نيز برويد و جائى كه جلوى آن فرود آيد عقب آنرا نيز زمين بگذاريد . سپس اى فرزندم بر من نماز بگذار و هفت تكبير بگو ونماز با هفت تكبير جايز نيست براى احدى جز براى مردى از فرزندان من كه در آخر الزمان قيام كرده و كجى حق را راست مى نمايد . هنگاميكه نماز خواندى دور تخت من خطى كشيده و در همانجا تا عمق فلان ، كنده سپس ، لحد ، را نيز بشكافت آنگاه تخته چوبى كه ( مانند تابوت ) گود شده پيدا مىكنيد كه آنرا پدرم نوح پيامبر برايم ذخيره كرده ، آنوقت مرا در آن قرار داده وهفت خشت بزرگ بر روى آن گذاشته سپس قدرى منتظر شده آنگاه نگاه كن ديگر مرا در قبر نخواهى ديد .