* حديث شماره : 855 *
* جابر بن يزيد ، مرفوعا از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود : هنگاميكه سفيانى متوجه مىشود حضرت قائم عليه السلام از سمت كوفه بسوى او مى آيد ، همراه سپاهيانش مى آيد تا حضرت قائم عليه السلام را ملاقات مى نمايد حضرت با او صحبت كرده و وسفيانى با آنحضرت بيعت مى نمايد ، وقتى پيش يارانش بر مى گردد به او مى گويند ، خداوند تو را سرزنش كند ، تو پس از آنكه خليفه وحاكم شدى چرا بيعت كردى وتسليم شدى ، از اطاعت او خارج شده وبا او مى جنگند وفرداى آن شب به جنگ با حضرت مى پردازند ودر طول روز مى جنگند تا آنكه خداوند حضرت قائم ويارانش را قدرت داده و يارى مى نمايد ، تا آنكه تمامى دشمنان را مى كشند ونابود مى سازند . تا آنجا كه اگر يكى از آنان پشت سنگ يا درختى پنهان شوند ، سنگ ودرخت به زبان آمده ، ومى گويند ، اى مؤمن ، كافرى پشت من پنهان شده او را بكش ، واوهم مى كشد : تا جائيكه درندگان وپرندگان از گوشت آنان سير مى گردند . وتا وقتيكه خدا بخواهد حضرت حكومت خواهد كرد . سپس حضرت سه گروه را به قسطنطنيه ، وچين ، وديلم ، مى فرستد و خدا هرسه را براى او فتح مى نمايد .