* حديث شماره : 1306 *
* حسين بن حسن علوى گفت : دو نفر از نديم هاى روز حسنى [ وزير ] بودند كه يكى به ديگرى گفت : اين مرد [ صاحب الزمان ( ع ) ] اموال را جمع مىكند وداراى نمايندگانى است و نام نمايندگان را در مناطق مختلف عنوان كردند ، يكى از اين دو ، خبر را به عبيد الله بن سليمان وزير رساند ، وزير خواست آنها را دستگير كند ، سلطان گفت : اين مرد را [ حضرت صاحب ] بجوييد كجاست ؟ اين كار كوچكى نيست ، عبيد الله بن سليمان گفت : نمايندگان را دستگير كنيم ، سلطان گفت : خير ، ولى افرادى را كه نمىشناسند ، بوسيله اموال ميان آنها بفرستيد ، هر يك از نمايندگان كه از اين افراد اموال را گرفت وى را دستگير نماييد ، وى گفت : توقيعى از امام ( ع ) به همه نمايندگان صادر شد كه از كسى چيزى نگيرند و از گرفتن اموال امتناع كنند وخود را به بىخبرى بزنند ، مردى نزد محمد بن أحمد فرستاده شد كه او را نمىشناخت و در خلوت به او گفت : من اموالى دارم كه مىخواهم آنرا به امام برسانم ، محمد بدو گفت : تو به غلط و اشتباه آمده اى من از اين قضيه چيزى نمىدانم ، آن مرد پيوسته از محمد خواهش وتمنا مىكرد ومحمد خود را بى خبر از اين قضايا مىگرفت ، [ حكومت ] جاسوسهايى را براى اينكار منتشر كرد و بسبب توقيع امام كه به آنها رسيده بود ، همه آنان از گرفتن اموال امتناع ورزيدند .