* حديث شماره : 123 *
* عبد الله بن عباس از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل مى كند كه آن حضرت فرمود : هنگاميكه به آسمان هفتم بالا رفتم و از آنجا به سدرة المنتهى و از آنجا به پرده هاى نور رسيدم ، پروردگارم جل جلاله به من ندا داد : اى محمد ( صلى الله عليه و آله ) تو بنده من و من پروردگار تو هستم ، پس براى من خشوع و خضوع كن ، و مرا پرستش نما ، وبر من توكل نما ، وبه من اعتماد كن ، از تو به عنوان بنده و دوست و رسول و نبى راضى هستم و از برادر تو على بعنوان جانشين و باب علم تو ، خشنودم پس او حجت و دليل بر بنده گانم وپيشوا و امام براى آفريدگان من است بوسيلهء او دوستانم از دشمنانم شناخته مى شوند وبوسيلهء او حزب شيطان از حزب من ، جدا مىشود و بوسيلهء او دينم پايدار و حدودم محفوظ و احكامم اجرا مىشود وبواسطهء تو و او و بوسيلهء ائمهء از فرزندان او بر بنده گان و كنيزانم ترحم مىكنم ، و به قائم از شما و به تسبيح و تهليل ( لا إله إلا الله ) وتقديس و تكبير و تمجيد او ، زمينم را آباد مىسازم ، و بوسيلهء او زمين را از دشمنانم پاك مىگردانم وآنرا به دوستانم ارث مىدهم ، و بوسيلهء او كلمه كفر پيشه گان را پائين قرار داد . و كلمه خودم را بالا مىبرم وبواسطهء او و به علم خودم بندگان و شهرهايم را زنده مىكنم ، و براى او و به مشيت وميل خودم گنجها و ذخاير را آشكار مىكنم ، و به اراده خودم او را بر اسرار و نهانها آگاه مىسازم و او را با فرشتگان كمك مىكنم ، تا او را در اجرا و نفوذ امر من و اعلان دين من يارى نمايند ، حقا او ولى من و براستى مهدى بنده گان من است .