يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَـئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَلاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلاً

[ ياد كن ] روزى را كه هر گروهى از مردم را با پيشوايشان مي خوانيم پس كسانى كه نامه اعمالشان را به دست راستشان دهند ، پس آنان نامه خود را [ با شادى و خوشحالى ] مي خوانند و به اندازه رشته ميان هسته خرما مورد ستم قرار نمي گيرند

( الإمام الصادق عليه السلام ) " إمامهم الذي بين أظهرهم وهو قائم أهل زمانه "