وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ

و اگر عذاب را از آنان تا مدتى اندك به تأخير اندازيم ، مسلماً [ از روى استهزا ] خواهند گفت : چه عاملى آن را [ از آمدن ] باز مي دارد ؟ ! آگاه باشيد ! روزى كه عذاب به آنان رسد ، از آنان بازگشتنى و بازداشتنى نيست و عذابى را كه همواره مسخره مي كردند ، آنان را فراخواهد گرفت

( الإمام الصادق عليه السلام ) : " هو القائم وأصحابه "