|
|
| |
|
شامل مجموعه سروده هاي شاعر درباره امام مهدي (عج) |
|
| |
|
است. از آن جا که شاعر، اين |
|
| |
|
سروده ها را در حالت هاي خلوت خويش به نظم کشيده |
|
| |
|
است، آن را در تنهايي ناميده است. |
|
| |
|
اشعار مزبور، عموما بازتابي از درخواست ها و تمنيات |
|
| |
|
روحي و دروني شاعر است و در |
|
| |
|
آنها از درد فراق امام مهدي، طلب ياري از او، شکوه |
|
| |
|
و شکايت از روزگار و نامردمي هاي |
|
| |
|
آن نسبت به اهل صفا و اخلاص و ايمان، غيبت و ظهور و |
|
| |
|
علائم آخر زمان و بالاخره آرزوي |
|
| |
|
ديدن دولت مهدي و کمک به او در برقراري دولت جهاني |
|
| |
|
و عدالت همگاني، سخن به ميان |
|
| |
|
آمده است. |
|
