|
|
|
پژوهشي است درباره مفهوم انتظار، از ديدگاه شيعه و |
|
|
|
جايگاه آن در اشعار حافظ. |
|
|
|
نگارنده با اشاره به مطرح بودن بحث انتظار در همه |
|
|
|
اديان و مکاتب، به تقسيم آن به 2 |
|
|
|
بخش حقيقي و مجازي و تفسير هر يک مي پردازد. وي |
|
|
|
معتقد است انتظار حقيقي از مقوله |
|
|
|
عشقي است که منشأ رحماني دارد و مقدمه اي براي |
|
|
|
اتصال به مبدأ آفرينش محسوب مي شود. |
|
|
|
صبر بر جور خلق، اطمينان و وقار، رحمت و رأفت، تلاش |
|
|
|
در انحلال تعارض و ايجاد تعاضد |
|
|
|
اجتماعي از ويژگي هاي اخلاقي منتظران راستين ظهور |
|
|
|
شمرده شده اند. در ادامه، تعدادي |
|
|
|
از غزليات حافظ که در آنها به امام مهدي و انتظار |
|
|
|
فرج اشاره شده، بازگو مي شوند و |
|
|
|
پس از ترجمه و تفسير لفظي، تفسير ادبي عرفاني از |
|
|
|
آنها ارائه مي گردد. |
|