|
|
|
نگاهي است به مسئله انتظار و غيبت از زاويه اي نو. |
|
|
|
نويسنده با نگاهي به نقش ائمه |
|
|
|
(ع) در عصر خويش و الگوپذيري پيروان آنان از |
|
|
|
رفتارهاي اجتماعي، سياسي، فرهنگي آنان، |
|
|
|
بر آن است که از غيبت امام زمان (عج) نيز بايد الگو |
|
|
|
گرفت. وي انسان مدرن امروز را |
|
|
|
اسير شرايط و محيط خويش مي داند و غيبت گزيدن را |
|
|
|
شيوه اي براي مصون ماندن از |
|
|
|
خودبيگانگي، همرنگ جماعت شدن، پيرامون زدگي، جو |
|
|
|
زدگي و عوام زدگي و قدرت زدگي |
|
|
|
مي داند. به نظر وي، مدير بايد هر از چندي، از |
|
|
|
روابط رسمي خويش غيبت کند و به ميان |
|
|
|
کارکنان برود و ببيند که کارمندان وي درباره وي، چه |
|
|
|
مي گويند و چه مي انديشند. وي |
|
|
|
عقيده دارد اگر انتظار، مذهب اعتراض است و توده ها |
|
|
|
را آماده نگه مي دارد، غيبت راه |
|
|
|
کادرسازي و تعميق سازمان دهي را نشان مي دهد. |
|
|
|
نگاهي است به مسئله انتظار و غيبت از زاويه اي نو. |
|
|
|
نويسنده با نگاهي به نقش ائمه |
|
|
|
(ع) در عصر خويش و الگوپذيري پيروان آنان از |
|
|
|
رفتارهاي اجتماعي، سياسي، فرهنگي آنان، |
|
|
|
بر آن است که از غيبت امام زمان (عج) نيز بايد الگو |
|
|
|
گرفت. وي انسان مدرن امروز را |
|
|
|
اسير شرايط و محيط خويش مي داند و غيبت گزيدن را |
|
|
|
شيوه اي براي مصون ماندن از |
|
|
|
خودبيگانگي، همرنگ جماعت شدن، پيرامون زدگي، جو |
|
|
|
زدگي و عوام زدگي و قدرت زدگي |
|
|
|
مي داند. به نظر وي، مدير بايد هر از چندي، از |
|
|
|
روابط رسمي خويش غيبت کند و به ميان |
|
|
|
کارکنان برود و ببيند که کارمندان وي درباره وي، چه |
|
|
|
مي گويند و چه مي انديشند. وي |
|
|
|
عقيده دارد اگر انتظار، مذهب اعتراض است و توده ها |
|
|
|
را آماده نگه مي دارد، غيبت راه |
|
|
|
کادرسازي و تعميق سازمان دهي را نشان مي دهد. |
|