|
|
|
بررسي ديدگاه هاي سياسي و حکومتي کشفي در زمان غيبت |
|
|
|
امام عصر (ع) با استناد به 2 |
|
|
|
اثر علمي وي است. سيد جعفر کشفي اصطهباناتي (1191 - |
|
|
|
1267ق) که از انديشمندان و |
|
|
|
صاحبان کرامت بود، درباره دولت و حکومت زمان غيبت، |
|
|
|
عقايد و آراي خاصي داشت. وي |
|
|
|
معتقد است دولت يا حق است يا باطل؛ دولت حق يا |
|
|
|
مدينه الهيه، زماني متحقق است که |
|
|
|
حضور و غلبه عقل ممکن باشد و غلبه جهل نيز باعث |
|
|
|
دولت باطل خواهد شد. به نظر کشفي، |
|
|
|
دولت عقل تنها 2 بار به صورت واقعي در تاريخ بشر |
|
|
|
رخ مي دهد: يک بار با رويه ظاهري |
|
|
|
که در زمان حکومت انبيا (به ويژه حکومت رسول اکرم |
|
|
|
(ص)) رخ داده و يک بار ديگر که |
|
|
|
با رويه باطني ظهور خواهد کرد، زمان قيام و تشکيل |
|
|
|
حکومت امام مهدي خواهد بود. وي |
|
|
|
تشکيل اصل حکومت را امري بسيار ضروري مي داند و |
|
|
|
توأم بودن دين و دولت را تنها راه |
|
|
|
گريز از فروپاشي کامل نظام جامعه و نيل به سعادت |
|
|
|
دنيا و آخرت مي داند. وي انتقال |
|
|
|
چنين قدرتي در زمان غيبت را به صاحب 2 عنصر علم و |
|
|
|
قدرت صحيح مي داند و آن را در |
|
|
|
حکومت مجتهدين متبلور مي داند. وي شرايطي براي به |
|
|
|
دست گرفتن اين حکومت توسط فقها |
|
|
|
مطرح کرده و بسياري از معاصرين خود را براي به دست |
|
|
|
گرفتن آن ناصالح مي داند. شرايط |
|
|
|
وي عبارتند از: تسلط به علوم شرعي و اسلامي، عدالت |
|
|
|
و تأييد ارواح ملکوتيه و حصول |
|
|
|
قوه قدسيه. عمده استدلال هاي نويسنده به نظرات خود |
|
|
|
در زمينه حکومت مجتهدين عقلي است |
|
|
|
و چندان به منقولات و روايات اعتمادي نمي کند. |
|
|
|
بررسي ديدگاه هاي سياسي و حکومتي کشفي در زمان غيبت |
|
|
|
امام عصر (ع) با استناد به 2 |
|
|
|
اثر علمي وي است. سيد جعفر کشفي اصطهباناتي (1191 - |
|
|
|
1267ق) که از انديشمندان و |
|
|
|
صاحبان کرامت بود، درباره دولت و حکومت زمان غيبت، |
|
|
|
عقايد و آراي خاصي داشت. وي |
|
|
|
معتقد است دولت يا حق است يا باطل؛ دولت حق يا |
|
|
|
مدينه الهيه، زماني متحقق است که |
|
|
|
حضور و غلبه عقل ممکن باشد و غلبه جهل نيز باعث |
|
|
|
دولت باطل خواهد شد. به نظر کشفي، |
|
|
|
دولت عقل تنها 2 بار به صورت واقعي در تاريخ بشر |
|
|
|
رخ مي دهد: يک بار با رويه ظاهري |
|
|
|
که در زمان حکومت انبيا (به ويژه حکومت رسول اکرم |
|
|
|
(ص)) رخ داده و يک بار ديگر که |
|
|
|
با رويه باطني ظهور خواهد کرد، زمان قيام و تشکيل |
|
|
|
حکومت امام مهدي خواهد بود. وي |
|
|
|
تشکيل اصل حکومت را امري بسيار ضروري مي داند و |
|
|
|
توأم بودن دين و دولت را تنها راه |
|
|
|
گريز از فروپاشي کامل نظام جامعه و نيل به سعادت |
|
|
|
دنيا و آخرت مي داند. وي انتقال |
|
|
|
چنين قدرتي در زمان غيبت را به صاحب 2 عنصر علم و |
|
|
|
قدرت صحيح مي داند و آن را در |
|
|
|
حکومت مجتهدين متبلور مي داند. وي شرايطي براي به |
|
|
|
دست گرفتن اين حکومت توسط فقها |
|
|
|
مطرح کرده و بسياري از معاصرين خود را براي به دست |
|
|
|
گرفتن آن ناصالح مي داند. شرايط |
|
|
|
وي عبارتند از: تسلط به علوم شرعي و اسلامي، عدالت |
|
|
|
و تأييد ارواح ملکوتيه و حصول |
|
|
|
قوه قدسيه. عمده استدلال هاي نويسنده به نظرات خود |
|
|
|
در زمينه حکومت مجتهدين عقلي است |
|
|
|
و چندان به منقولات و روايات اعتمادي نمي کند. |
|