|
|
|
نقد و بررسي يکي از قواعد مهم کلامي، به نام قاعده |
|
|
|
لطف است. نگارنده در اين اثر، |
|
|
|
نخست تصوير روشني از اين قاعده ارائه داده آن گاه |
|
|
|
آن را بر مسئله امامت تطبيق |
|
|
|
مي دهد و شبهاتي را که درباره آن طرح شده، نقد |
|
|
|
مي کند. وي با اشاره به اهميت اين |
|
|
|
قاعده در کلام شيعي، آن را تعريف کرده اقسام آن را |
|
|
|
بر مي شمارد. در ادامه با استناد |
|
|
|
به سخنان فقها و متکلماني چون: سيد مرتضي، شيخ طوسي |
|
|
|
و ابن ميثم بحراني، از امامت به |
|
|
|
عنوان يکي از مصاديق لطف الهي درباره مکلفين بحث |
|
|
|
شده است. بخش پاياني اين نوشتار به |
|
|
|
نقد و خدشه 11 اشکال درباره قاعده لطف و ارتباط آن |
|
|
|
با امامت از ديدگاه شيعه و بيان |
|
|
|
سازگاري اين قاعده با غيبت امام اختصاص يافته است. |
|
|
|
به اعتقاد نويسنده وجود امام |
|
|
|
غايب هم داراي آثار و برکاتي است که قاعده لطف |
|
|
|
مي تواند بر آن منطبق شود. |
|
|
|
نقد و بررسي يکي از قواعد مهم کلامي، به نام قاعده |
|
|
|
لطف است. نگارنده در اين اثر، |
|
|
|
نخست تصوير روشني از اين قاعده ارائه داده آن گاه |
|
|
|
آن را بر مسئله امامت تطبيق |
|
|
|
مي دهد و شبهاتي را که درباره آن طرح شده، نقد |
|
|
|
مي کند. وي با اشاره به اهميت اين |
|
|
|
قاعده در کلام شيعي، آن را تعريف کرده اقسام آن را |
|
|
|
بر مي شمارد. در ادامه با استناد |
|
|
|
به سخنان فقها و متکلماني چون: سيد مرتضي، شيخ طوسي |
|
|
|
و ابن ميثم بحراني، از امامت به |
|
|
|
عنوان يکي از مصاديق لطف الهي درباره مکلفين بحث |
|
|
|
شده است. بخش پاياني اين نوشتار به |
|
|
|
نقد و خدشه 11 اشکال درباره قاعده لطف و ارتباط آن |
|
|
|
با امامت از ديدگاه شيعه و بيان |
|
|
|
سازگاري اين قاعده با غيبت امام اختصاص يافته است. |
|
|
|
به اعتقاد نويسنده وجود امام |
|
|
|
غايب هم داراي آثار و برکاتي است که قاعده لطف |
|
|
|
مي تواند بر آن منطبق شود. |
|